Het windpark heeft nauwelijks nadelige gevolgen voor de vissen, vogels en zeedieren. Sterker nog, het heeft juist positieve effecten op het leven in en op zee. Dat concluderen althans wetenschappers van Imares, het Koninklijk Nederlands Instituut voor Zeeonderzoek (NIOZ) en Bureau Waardenburg in een donderdag gepresenteerd onderzoek uitgevoerd in opdracht van NoordzeeWind, een samenwerkingsverband van Shell en Nuon dat het park sinds 2007 exploiteert.

Een exploitant die een onder­zoek bekostigt waarvan de uitkomsten positief zijn. Dat riekt naar een slager die zijn eigen vlees keurt. Woordvoerder Natalie Kool van NoordzeeWind vindt dat niet terecht. „Imares, NIOZ en Bureau Waardenburg zijn alle drie gerenommeerde toponderzoeksinstituten. Bovendien heeft Rijkswaterstaat als onafhankelijke partij mee­gekeken.”

NoordzeeWind was bij de vergunningsverlening door het toenmalige ministerie van Economische Zaken –nu EL&I– verplicht wetenschappelijk onderzoek te doen naar mogelijke effecten van het windpark op de omgeving. Kool: „Het ministerie besloot eind jaren negentig de mogelijkheden van windenergie op zee verder te verkennen en wilde investeren in het offshorewindpark. Voorwaarde was wel dat er een monitoring- en evaluatie­programma aan het project werd verbonden.”

Het park beslaat 27 vierkante kilometer en levert jaarlijks stroom voor ruim 100.000 huishoudens.

Uit het onderzoek blijkt dat vissen, vogels, zeezoogdieren en bodemdieren geen last hebben van het megawindpark, dat 10 tot 18 kilometer voor de kust van Egmond aan Zee ligt. Kabeljauwen hebben er zelfs voordeel van. Rond de palen van de wind­turbines is een verhoogde concentratie kabeljauw waargenomen. Dat heeft zeer waarschijnlijk te maken met het ontbreken van visserij in het park. Vissen is in en om het windpark verboden in verband met de veiligheid. Voor de andere onderzochte vissoort, tong, geldt dat het windpark geen effecten heeft op het gedrag.

Zeevogels mijden het windpark juist. Zij vliegen er bij voorkeur om- of overheen. Vogels die wel in het windpark komen, weten de turbines volgens de onderzoekers goed te ontwijken. Een marginaal aantal vogels wordt daadwerkelijk geraakt door de wieken, ongeveer 0,01 procent.

Voor de aalscholver is het park ideaal. Deze vogel laat na het vissen zijn verenpak drogen. Dat doen aalscholvers in groten getale door met gespreide vleugels op de motoren van de wind­turbines plaats te nemen.

Ook bruinvissen verblijven graag in het windpark. Zij komen, net als de kabeljauw, af op de rust en het voedsel rond de palen. Effecten van het windpark op zeehonden zijn niet gesignaleerd.

Het onderzoek naar de invloed van het windpark op het bodem­leven in het zand tussen de palen van de windturbines laat zien dat er nog geen effecten waarneembaar zijn. Dit kan komen doordat slechts eens in de vijf tot tien jaar veel jonge schelpdieren volwassen worden. Omdat het park nog maar vijf jaar bestaat, konden de onderzoekers de effecten op het bodemleven nog niet goed beoordelen. Wel zijn op de palen en op de stenen rond de palen andere diersoorten gevonden, waardoor de lokale biodiversiteit is toegenomen.

De conclusies van het onder­zoek zijn vandaag gepresenteerd tijdens het Offshore Wind and Ecology Congress in de Westergasfabriek in Amsterdam. Volgens Kool zijn de onderzoeks­resultaten van belang voor nieuw te ontwikkelen offshorewindparken. „Aan de resultaten kunnen weliswaar geen rechtstreekse conclusies voor toekomstige offshore wind­parken worden verbonden, maar zij geven wel een positieve richting aan voor wat betreft effecten van dit type windpark op de omgeving.”