Dat zei dr. E van ’t Slot zaterdag tijdens de jaarlijkse najaarsconferentie van de Confessionele Vereniging. De predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) te Zwolle verzorgde een van de lezingen. De conferentie, die plaatsvond in Nijkerk en ruim veertig bezoekers trok, droeg als thema: ”De kern van de kerk – belijden in deze tijd en in deze cultuur”.

Jezus Christus moet de kern van het belijden zijn, zei dr. A. H. van Veluw, voorzitter van de Confessionele Vereniging en predikant te IJsselmuiden, in zijn meditatie naar aanleiding van Kolossensen 1. „Paulus spreekt over Jezus Christus als het beeld van God. Hij gebruikt hiervoor het woord icoon. Zo maakt Jezus Christus God, de onzichtbare, zichtbaar.”

Prof. E. A. de Boer, universitair docent ecclesiologie aan de Theologische Universiteit in Kampen (vrijgemaakt) en bijzonder hoogleraar geschiedenis van de Reformatie aan de Vrije Universiteit, ging in zijn lezing in op de historische context van de belijdenis. Hij focuste daarbij vooral op de persoon van Guido de Brès en de Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB).

Guido de Brès schreef voordat de NGB uitkwam een boekje met de titel ”De staf van het geloof”, zo liet prof. De Boer zien. Een staf, waar men zowel mee kan wandelen als zich mee kan verdedigen, was nodig om de gelovigen te trainen in het argumenteren met de rooms-katholieken, zo stelde hij.

Het werk van Guido de Brès moet in verschillende opzichten als oecumenisch worden gezien, volgens De Boer. Guido de Brès maakt in de eerste plaats uitvoerig gebruik van kerkvadercitaten, waarmee hij tegen Rome wil zeggen dat de kerk van alle eeuwen niet alleen iets van de rooms-katholieken is. In de tweede plaats probeerde Guido de Brès de verstrooide gelovigen in de zuidelijke Nederlanden middels een confessie te verenigen en hun een identiteit te verlenen.

Het schrijven van korte en bondige confessies is een „originele vinding” van de Reformatie die de gelovige helpt om het gesprek met de omgeving aan te gaan, stelde prof. De Boer. Het is opvallend dat aan het eind van ieder artikel verwezen wordt naar hoofdstukken in plaats van verzen uit de Bijbel, zei de Kampense hoogleraar. „Zo zijn de verwijzingen niet maar een voetnootje, maar een wegwijzer naar de Schrift.”

Dr. E van ’t Slot, recent benoemd bijzonder hoogleraar voor de Confessionele Vereniging aan de Rijksuniversiteit in Groningen, waarschuwde in zijn inleiding dat we moeten oppassen om de kern van de kerk als mensen vast te willen leggen in allerlei structuren en gebruiken. „Wanneer we zelf de kern vastleggen, dan zal de kerk snel vergaan. De kern is de eeuwen door een gave. Wanneer wij de kern van de kerk als geschenk van God zien, dan hoeven we niet bang te zijn om na te denken over de toekomst van de kerk. Ook wanneer vormen veranderen.”

De kerk moet ”kerk van het midden” zijn, betoogde dr. Van ’t Slot, die zich in het nadenken over de kern van de kerk liet inspireren door de Duitse theoloog en predikant Dietrich Bonhoeffer. „Midden in de samenleving, onder de yuppen, de tokkies en de derdegeneratie-immigranten, dat is de plek waar de kerk moet zijn. De kerk is niet beter dan de wereld, ze is hooguit een betere plek, omdat de verzoening er wordt bediend.”

Voor de kerk van nu komt het er voor prof. De Boer op aan hoe zij de eenheid van de kerk gestalte kan geven, zei hij na de pauze. „Hadden wij als vrijgemaakten niet mee moeten gaan in het Samen op Wegproces, dat resulteerde in de PKN?”

Naast de lezingen werd zaterdag ook het boek ”De satan een noodzakelijk kwaad” van dr. A. H. Van Veluw gepresenteerd.