„Alle dingen zijn gereed, komt tot de bruiloft.”

Zeg niet: „Ik ben niet rein!” Zeker, wij zijn niet rein, maar het is toch ook niet uit oorzaak van onze reinheid dat wij tot dit avondmaal komen? Is er geen fontein geopend? Bent u niet meermalen geroepen om u te reinigen? U bent echter niet gereed en nu zoekt u verontschuldigingen, en komt niet. Maar behoort u niet gereed te zijn? Meent u niet dat het zonde is dat u nog altijd niet gereed bent? Kunt u de ene zonde dienen om de andere zonde te verontschuldigen? Kan de mens zijn overtreding met een andere overtreding verdedigen?

U meent dat u niet ernstig genoeg bent, niet vroom genoeg, niet onberispelijk genoeg in uw handel en wandel om tot deze tafel toe te treden. Maar waarom bent u het niet? Wat verhindert u het te worden? Wordt er iets meer van u gevraagd om geschikt te zijn voor dit sacrament dan voor u noodzakelijk is om naar de hemel te gaan? En durft u één dag te leven in zulk een zielsgesteldheid dat u, indien u dadelijk sterven zou, zou worden verworpen en als een onwaardige buiten de hemel gesloten? Laat u overreden, en doe het bruiloftskleed aan, en komt dan tot de bruiloft. U moet het droeve feit dat u niet gereed bent, niet gebruiken als een argument om u verre te houden van het avondmaal.

Matthew Henry 
(1662-1714)

(”Aan Zijn tafel”)