„Ik heb grotelijks begeerd dit Pascha met u te eten, eer dat Ik lijde.”
Indien u in de gelegenheid bent om het heilig avondmaal te gebruiken, en u maakt er toch geen gebruik van, dan bid ik u: keer terug van deze verkeerde weg. U zorgt voor uw ziel op een wijze waarop u niet voor uw lichaam zou willen zorg dragen, want u onthoudt hem het nodige voedsel. De ziel die door zo’n verwaarlozing van honger sterft, is even zeker vermoord als het lichaam dat door een dolksteek wordt gedood. Zijn bloed zal van uw hand geëist worden.

Niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar ieder voedt en onderhoudt het. U echter onthoudt aan uw ziel wat hem zou moeten onderhouden. Daardoor toont u weinig liefde voor uw ziel. Indien u nauwkeurig acht nam op deze instelling en ze recht beschouwde, zou u ondervinden hoe onuitsprekelijk nuttig zij voor u is, want zij sterkt uw geloof, zij wekt heilige gevoelens in u op en zij draagt bij tot het spreken van elk goed woord en het verrichten van elk goed werk. Hoe kunnen wij verwachten het begeerde doel te bereiken indien wij vol­harden in het verwaarlozen van de middelen?

Matthew Henry
(1662-1714)

(”Aan Zijn tafel”)