Blijdschap in het Syrische Rableh
AMMAN – De Syrische plaats Rableh stond deze week plotseling in de schijnwerpers. Er was blijdschap over de vrijlating van tientallen ontvoerde burgers.
Het overwegend door christenen bewoonde Rableh ligt in de provincie Homs, dicht bij de Libanese grens.
De regio wordt omschreven als een soort niemandsland, waarin het staatsgezag en de wet volkomen afwezig lijken te zijn. Berichten uit dit gebied zijn schaars en meestal moeilijk te verifiëren. Rableh kwam eind augustus al in het nieuws omdat er berichten waren opgedoken die stelden dat de plaats reeds wekenlang was omsingeld door gewapende bendes en daardoor van de buitenwereld was afgesloten. Er zou sprake zijn van acute voedsel- en medicijnentekorten.
Maandag werd er opnieuw alarm geslagen. Het rooms-katholieke agentschap FidesNews bevestigde vanuit Libanon dat er 240 burgers uit Rableh waren ontvoerd door gewapende rebellen. Ongeveer 150 van hen zouden Grieks-orthodox zijn; de overigen waren waarschijnlijk moslims.
De vader van een van de ontvoerde slachtoffers gaf een indringend beeld van de situatie in de regio: „De hele omgeving staat sinds maanden onder het bewind van gewapende bendes.” De inwoners van Rableh leven vooral van de fruitteelt en dankzij een initiatief van de gouverneur van Homs was de veiligheidssituatie recentelijk verbeterd. Dorpsbewoners durfden weer in hun boomgaarden te gaan werken. Het was vanuit deze boomgaarden dat op 25 september de ontvoeringen plaatshadden.
De ooggetuige meldde dat hij „geweersschoten en ontploffingen hoorde.” „Dus we gingen kijken wat er aan de hand was. We zagen een groot aantal vrachtwagens waarop de mensen werden weggevoerd.”
Binnen 48 uur werd het probleem echter opgelost dankzij de onvermoeibare bemiddeling van de Syrische vredesbeweging Mussalaha. Plaatselijke familie- en stamhoofden hebben zich bij deze beweging aangesloten, die vervolgens onmiddellijk contact zocht met Syriërs die zich onder de ontvoerders bevonden.
De onderhandelingen resulteerden in de onvoorwaardelijke vrijlating van alle ontvoerde dorpsbewoners. De Mussalahabeweging voerde de onderhandelingen onder het motto: „Wij zijn allen Syriërs, we vormen één volk en dienen daarom sektarische strijd en broedermoord te vermijden.”
