Zij hield er rekening mee dat het om een oud feit ging, dat het deel uitmaakte van een slepende burenruzie en dat de bedreigde buurman zelf ook ‘niet brandschoon is’. De politierechter vond dat er op grond van getuigenverklaringen genoeg bewijs was om Brinkman te veroordelen. Hij zei dat hij het vanwege de omstandigheden eens was met de ‘milde eis’.

Op de avond van het incident was Brinkman boos dat hij zijn auto niet kon parkeren op zijn eigen erf, omdat de buurman het hek had afgesloten. De man woonde destijds in het achterste deel van Brinkmans woonboerderij in Middenbeemster.

Brinkman besloot het houten hek met een bijl af te breken. „Toen de buurman thuis kwam, heeft hij mij bijna omver gereden”, zei Brinkman. Hij hield vol niets verkeerds te hebben gedaan, maar zelf te zijn bedreigd. Zijn advocaat vroeg om vrijspraak.

Justitie had de zaak willen afdoen met een voorwaardelijk sepot, maar Brinkman ging naar het gerechtshof om ervoor te zorgen dat de zaak toch voorkwam. „Dat is misschien a-politiek, maar ik ben rechtlijnig.” Hij zei te geloven in de onafhankelijke rechtsstaat en zijn onschuld te willen aantonen.

Na afloop van de zaak liet Hero Brinkman weten dat hij in hoger beroep gaat tegen het vonnis.