Het moet maar eens afgelopen zijn met het eindeloze gezeur over en van de weiger-orthodoxen. U weet wel: de trouwambtenaren, de SGP’ers, de creationistische leraren enzovoorts. Mensen die de ontplooiing van de liberale, tolerante samenleving zo dikwijls in de weg zitten.

Als we maar even onze fantasie de vrije loop laten gaan, zien we echter een oplossing voor dit probleem aan de horizon rijzen, en wel volgens het beproefde Nederlandse poldermodel. We wijzen een speciale polder aan waar de weigerorthodoxen uit het hele land zich dienen te vestigen, zodat ze daar hun eigen ding kunnen doen zonder dat weldenkend Nederland daar last van heeft.

Als dijkgraaf zou SGP-voorman Van der Staaij aan het hoofd van het polderbestuur kunnen staan, gesteund door een uitsluitend uit SGP’ers en CU-leden bestaande raad. Alleen ambtenaren die aantoonbaar regelmatig last hebben van hun geweten kunnen in de ambtelijke diensten worden opgenomen. Voor de bezetting van de gezondheidscentra komen alleen artsen en verpleegkundigen in aanmerking die niet willen meewerken aan abortus en euthanasie. Wellicht is de Noordoostpolder (NOP) een geschikte locatie. Met Urk heb je tenslotte al een hele pluk orthodoxen bij elkaar.

Fraaie woonruimte

De NOP zou wel voor alle duidelijkheid omgedoopt moeten worden tot Weigermeerpolder. Uiteraard zullen de verlichte bewoners van de NOP met zachte aandrang en een royale vertrekpremie bewogen moeten worden om elders een veilig heenkomen te zoeken. Maar met het verwachte ruime aanbod van fraaie woonruimte in plaatsen als Staphorst, Elspeet en op Tholen zal dat geen probleem opleveren.

En de orthodoxen zullen vast geen bezwaar hebben tegen verhuizing naar een polder, waar ze voor honderd procent verzekerd zijn van een bestaan in eigen sfeer. Dat moet voor hen toch het einde zijn!

Uiteraard moet het verkeer op wegen die naar de Weigermeerpolder leiden ruim van tevoren gewaarschuwd worden door grote, goed leesbare borden dat men het gebied nadert waar gewetensbezwaarden wonen. De discriminerende ervaring die voortvloeit uit de onverhoedse confrontatie met mensen die nog denken dat de wereld in zes dagen is geschapen, of die het huwelijk zien zoals de mensheid héél lang geleden (voor 2001) deed, moet voorkomen worden.

Leuke plaatjes

Een en ander zal de nodige juridische, logistieke en financiële problemen meebrengen, maar met een beetje poldermentaliteit moeten die toch overwonnen kunnen worden. Verder kan het project ook nog aardig wat opleveren in de toeristische en educatieve sfeer. Japanse en andere toeristen zouden het vaste programma van bezoeken aan de Keukenhof, Kinderdijk en Volendam nog kunnen uitbreiden met een tour door de Weigermeerpolder, waar zij de Refusers live kunnen bekijken vanuit de bus. En als de bewoners zich ook nog houden aan een bij het reservaat passende kledingcode (zwart pak, c.q. lange rok met hoed), zal dat leuke plaatjes opleveren voor thuis in Tokio.

Verder kunnen er educatieve programma’s ontwikkeld worden voor leerlingen uit de hoogste klassen van het vwo en bachelorstudenten, die onder strenge begeleiding kennis kunnen nemen van een wel heel bijzonder antropologisch fenomeen. Uiteraard moet voorkomen worden dat de jongelui worden blootgesteld aan evangelisatie door de bewoners van de polder. Dat zou immers ten koste gaan van het strikt neutrale onderwijsprogramma.

Als het eenmaal zo ver is, zou de polder feestelijk geopend kunnen worden door minister-president Pechtold – liefst op een zondagmorgen, zodat hij ’s middags nog boodschappen kan doen.

Ten slotte, als bij de uitvoering blijkt dat het plan voor de Weigermeer, gelet ook op de Europese regelgeving, toch een bedreiging vormt voor het seculier-liberale milieu van Europa, dan is er nog een andere, al sinds Leeghwater bekende, echt Nederlandse polderoplossing beschikbaar: onder water zetten.

De auteur is universitair hoofddocent aan de afdeling rechtstheorie in Utrecht. Dit artikel verscheen eerder op de website www.habakuk.nu.