Dat meldden enkele vrouwen die zo’n dertig, veertig jaar later hun levensverhaal vertellen aan de pers.

Elise (61) werd op 23-jarige leeftijd verkracht door een priester, zo vertelde ze aan Het Belang van Limburg. Toen ze zwanger bleek te zijn, stuurde de priester haar voor een opname naar Tamar. Een gedeelte van dat tehuis was gereserveerd voor vrouwen in zorgen. Zusters van de congregatie van de Zusters Kindsheid Jesu waren daar verantwoordelijk voor begeleiding en zorgverlening.

De zusters maakten Elise duidelijk dat ze het kind na uitdragen van de zwangerschap niet mocht houden. Ze was het daar niet mee eens. „Toen ik bleef aandringen, rammelden ze mij gewoon door elkaar. „Uw kind is al voorzien voor adoptieouders en die verlangen heel erg naar dat kind”, kreeg ik van de zusters te horen.”

Toen de weeën op gang kwamen, werd de jonge vrouw naar een Frans ziekenhuis gebracht. Bevallen zonder dat te registreren, was toen nog verboden in België. Na de geboorte zag ze maar een glimp van haar zoontje. „Heel even mocht ik het kindje zien en toen werd het abrupt van me weggenomen. Ik heb het niet eens mogen vasthouden.”

Anderhalf jaar verbleef Elise nog in Tamar, naar eigen zeggen tegen wil en dank. Na 21 jaar zag ze haar zoon terug, maar van een hereniging is geen sprake. Vandaag de dag zijn er nog steeds vrouwen die op zoek zijn naar hun kind.

Gesteriliseerd

Cyrella Vanseer (54) verbleef in 1981 in Tamar en moest haar kind ook afgeven direct na de geboorte, zo meldt de Gazet van Antwerpen. „Ik werd naar een ziekenhuis in Lommel gebracht toen ik mijn weeën kreeg. Daar pakten ze mijn dochter af en verkochten haar aan een gezin met veel geld. Na de bevalling hebben ze mij ook gesteriliseerd, zonder dat ik dat wist.” Drie jaar geleden vond ze haar dochter terug.

Een andere getuige die contact zocht met de Antwerpse krant, weet dat de pasgeboren baby’s voor 140.000 frank (3500 euro) werden verkocht. „Al dat geld ging naar de nonnen. De meisjes zagen daar geen frank van.”

Taboe

De Zusters Kindsheid Jesu hebben vrijdag via het Vlaamse rooms-katholieke persbureau KerkNet verklaard dat zij geen geld hebben opgestreken met de adoptie van kinderen. Ze wijzen er verder op dat er geen regelgeving bestond voor het afstaan van een kind. Verder zeggen ze met zoveel woorden dat ze de intentie hadden goede zorg aan deze vrouwen te verlenen die vanwege het taboe op ongehuwd zwanger zijn praktisch nergens heen konden.

De zusters van de congregatie betreuren volgens KerkNet „dat na zoveel jaren vrouwen zich ongelukkig voelen en een trauma hebben overgehouden aan de afstand van hun kind. Zij hopen dat de regelgeving die er ondertussen al vele jaren is aangaande het afstaan van een kind, mensen kan behoeden voor beslissingen die onherroepelijk zijn.”

Tamar in Lommel bestaat nu nog steeds en richt zich op gezinnen in problemen.

Lees ook:

Mogelijk 150.000 baby’s door Australische RK Kerk bij moeders weggehaald Reformatorisch Dagblad, 25 juli 2011