Dat zei de gereformeerd vrijgemaakte ds. A. de Jager zaterdag in Amersfoort op een landelijke gebedssamenkomst voor kerkelijke eenheid.

De bijeenkomst wordt elk jaar georganiseerd door het Gereformeerd Appèl, een beweging van leden uit de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK), de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) die het gebed om eenheid onder christenen wil bevorderen. Het thema was zaterdag ”Appèl om te blijven bidden?!”. Sprekers waren ds. A de Jager, dr. M. J. Kater en ds. G. Nederveen.

Ds. De Jager, predikant van de gkv te Enschede-Oost, zei ambivalente gevoelens te hebben ten opzichte van de gebedssamenkomst voor de eenheid. Hij zei dat het verlangen naar eenheid op zich goed is, maar dat de wijze waarop die gewenst wordt verkeerd kan zijn. Dit legde de predikant uit naar aanleiding van 1 Samuël 12, waar het volk Israël een koning wenst. „Het volk begeerde Gods management te vervangen door menselijk management. Het verlangen naar eenheid kan daarom ook net zo verkeerd zijn”, aldus ds. De Jager. „Eenheid is een wezenseigenschap van de kerk. De schapen kunnen beter gericht zijn op Jezus Christus als Herder, dan zich druk te maken over de inrichting van de stal.”

Dr. Kater, christelijk gereformeerd predikant te Sint Jansklooster en docent apologetiek en dogmatiek aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, sprak over Jeremia 14:10 tot Jeremia 15:1. „Welgeteld wordt hier driemaal het gebed afgewezen”, zo begon hij. De oorzaken van deze afwijzing lagen volgens dr. Kater in het hardnekkig doorzetten van de zonde van het verbondsvolk. „Zolang wij aan kerkelijke zonden vasthouden, zal er geen gebed om eenheid kunnen doordringen. Echte eenheid ontstaat in het echt luisteren naar de Heere, want dan hoor je zo veel meer. Is er in onze kerken echt sprake van het horen en gehoorzamen van Gods wet als bijvoorbeeld een tweede kerkdienst al te veel is?”

Ten slotte sprak ds. G. Nederveen, predikant van de Nederlands gereformeerde kerk te Alkmaar. Ds. Nederveen sprak over Daniël 10, een hoofdstuk waarin Daniël wordt bemoedigd. „Zelfs Daniël kende blijkbaar zijn gebedsvertwijfelingen”, stelde ds. Nederveen. „In het gebed voor eenheid kunnen wij ook ontmoedigd raken, omdat de vervulling zo lang op zich laat wachten. Maar uitstel is geen afstel. Beter een gebed zonder einde, dan een einde aan het gebed.”