„Meisjes die bloemen dragen, mag je kussen zonder te vragen”, roept een van de bordjes in de tuinen om het paviljoen van Noord-Rijnland-Westfalen. „Jammer dat ik nooit bloemen draag”, grapt een bezoekster op leeftijd die de bloemperken bewondert.

De presentatie van de aan Limburg grenzende Duitse deelstaat is een van de juweeltjes van de Floriade 2012. Dat is begrijpelijk, want de Duitsers zien de wereldtuinbouwtenstelling in Venlo ook een beetje als hún show. Terecht: het tuinbouw­gebied van Limburg loopt over de grens naadloos over in dat langs de Nederrijn.

De eerste Floriade buiten de Randstad heeft zich intussen bewezen. Sinds opening in april hadden begin juli al 1,2 miljoen mensen een kaartje gekocht, ondanks het ongunstige weer in het voorseizoen. Ook in deze laatste vakantieweek is het druk.

Vanuit de langste kabelbaan van Nederland heb je een prachtig overzicht over het 66 hectare grote terrein, dat is aangelegd in een idyllisch bosgebied. „Ik ben hier al voor de vierde keer”, zegt een dame die in een naburig dorpje woont terwijl ze naar beneden kijkt. „Het is veel te groot om in één dag te doen. En door het seizoen heen bloeien er steeds andere planten.”

De Floriade is meer dan bloemen. Een van de publiekstrekkers is het Huis van de Smaak. In deze grote kas presenteren zich de Nederlandse groente-, fruit- en champignonteelt. Er zijn doorlopend kookdemonstraties en workshops. Wisselende presentaties van allerlei producten laten de bezoekers zien wat de Nederlandse tuinbouw allemaal in huis heeft. Tuinders uit het hele land vertellen over hun product. Vandaag zijn 
Ad en Mieke Coolbergen uit Oude-Tonge aan de beurt. Ze delen radijssnacks uit. „Wij noemen het de 1 caloriesnack. Veel gezonder dan borrelnootjes”, aldus Ad.

Israël is op twee plekken aanwezig. In de Villa Flora, een enorm glazen gebouw waar onder meer de indoorbloemententoonstellingen plaatsvinden, laat het land zien dat het op technisch gebied een voortrekkersrol vervult. Aan de andere kant van het park is door Israël een tuin aangelegd met de vijf bomen van het Beloofde Land. „Dadelpalm, vijg, granaatappel, druif en olijf”, verklaart bioloog Roland van der Enden, die is ingehuurd om het publiek uitleg te geven. Op het gras in het dijkje om de tuin prijkt in het Hebreeuws en het Engels de tekst van Deuteronomium 8:7 en 8.

De buitenlandse inzendingen onderstrepen het internationale karakter van de Floriade. Ze zijn er van diverse pluimage. Soms is de link met de tuinbouw ver te zoeken en lijkt het lokken van toeristen het belangrijkste doel. In het standje van Noord-Korea, waar een immer glimlachende dame prullaria aan de man brengt, is ook dat laatste onwaarschijnlijk.

Tegen de avond verschijnt premier Rutte. Her en der handen schuddend snelt hij langs een paar highlights in het park, voordat hij in het Floriade­theater een VVD-bijeenkomst toespreekt. Een vrouw die haar gehandicapte man in een rolstoel voortduwt, grijpt haar kans. „Mag ik uw e-mailadres? Ik wil u mailen over de bezuinigingen in de zorg!” Rutte wenkt zijn assistente: „Noteer je even?”