Ds. De Fijter: Laat kerken elkaars besluiten toetsen
DOORN – Kerkgenootschappen moeten samen het effect van elkaars besluiten wegen en bespreken. Dat is volgens ds. G. de Fijter de bedoeling van de oproep tot een ”katholiciteitseffectrapportage” (KER) die de Stichting Nationale Synode maandag presenteerde.
De KER is een variant op de milieueffectrapportage (MER), waarbij bedrijven bij elk voorgenomen besluit verplicht zijn effecten voor het milieu in kaart te brengen. Op dezelfde manier wil de nationale synode van elke beslissing van een kerkelijke gemeenschap de gevolgen voor de eenheid en katholiciteit van de kerk in kaart brengen.
Twee jaar geleden riep prof. dr. B. Kamphuis voor het eerst op tot een dergelijke rapportage. Het idee van de hoogleraar dogmatiek aan de Theologische Universiteit Kampen van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt is nu overgenomen door de stuurgroep nationale synode, waarvan prof. Kamphuis zelf lid is.
Meetinstrument
Voorzitter ds. De Fijter, emeritus predikant en oud-synodevoorzitter van de Protestantse Kerk: „We willen eerst bij diverse kerkgenootschappen de bereidheid peilen om voorgenomen besluiten aan elkaar voor te leggen. Afhankelijk van de reacties willen we daarna een meetinstrument ontwikkelen, waaraan besluitvorming getoetst kan worden.”
De oproep komt voort uit het verlangen nieuwe barrières tussen geloofsgemeenschappen te voorkomen, aldus ds. De Fijter. „We hebben elkaar hard nodig. In een zo geseculariseerde samenleving kunnen we ons niet meer permitteren om ieder een eigen winkeltje overeind te houden, en onze eigen specialiteiten aan te bieden.”
Concreet denkt de stuurgroep daarbij aan beslissingen op het terrein van liturgie, sacramenten, zending, ambten, opleiding en buitenlandse contacten. Bijvoorbeeld de invoering van een nieuwe Bijbelvertaling: de ene kerkelijke gemeenschap concentreert zich op traditie, betrouwbaarheid en Schriftuurlijkheid, de andere bekommert zich vooral om openheid van de eredienst.
Onvoldoende
Ds. De Fijter: „Het ligt niet aan allerlei valide argumenten, maar er ontstaan wél kloven tussen de ene kerk en de andere.” Bij de invoering van nieuwe Bijbelvertalingen in de afgelopen jaren is weliswaar sprake geweest van onderling overleg, „maar wij denken: onvoldoende.”
Hij hoopt dan ook op meer en beter overleg, op weg naar een gemeenschappelijke adviesraad voor de KER – waarvoor alle kerkelijke bewegingen en genootschappen in Nederland uitgenodigd zijn. „Dat vraagt wél bekering van ons. Om aan zo’n KER mee te doen, moet je de ander uitnemender achten dan jezelf. Met elkaar moeten we daarop oefenen, om ook komende generaties te dienen met het Evangelie van de Levende God.””
