Dit hield Edwin Baelde, directeur van Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK), zaterdagavond ongeveer 200 jongeren voor tijdens een Kom Ook-avond in Hoevelaken. De Kom Ook-groep, die op verschillende plaatsen in het land avonden organiseert voor christelijke jongeren vanaf 16 jaar, had zaterdag de vervolgde kerk als thema gekozen.

Baelde vertelde over een aantal ontmoetingen die hij enige tijd geleden had met christenen in Nigeria. Daarbij maakte hij gebruik van beeldmateriaal. Zo toonde hij een opname waarop in het Engels een lied werd gezongen met de inhoud: „Waar Hij, de Heere Jezus, mij ook heen leidt, zal ik volgen.”

„Dat zijn indrukwekkende woorden als je weet wie dat lied zongen”, stelde Baelde. Hij zei dat er een jonge vrouw meezong die haar broertje en vader had verloren bij een aanslag op een kerk. En ook een predikant die zijn vrouw verloor. „Ik trof in Nigeria vaak grote bereidheid aan om de Heere God te volgen. Het is niet de bedoeling om tegen vervolgde christenen op te kijken, maar ze dienen wel een buitengewone Heere. Vervolgde christenen ervaren dat het de Heere God is Die hun moed en kracht geeft om te volharden.”

Baelde legde uit dat Nigeria in het noorden overwegend islamitisch, in het midden half­islamitisch en halfchristelijk, en in het zuiden overwegend christelijk is. Problemen doen zich vooral voor in het middengebied. Die worden niet alleen veroorzaakt door godsdienstige factoren, maar houden ook verband met de verdeling van de welvaart, met de aanwezigheid van olie in sommige delen van Nigeria en met etnische verschillen.

De laatste anderhalf jaar is er sprake van een intensivering van het geweld tegen christenen. Om dit te illustreren, toonde Baelde een foto van een kerkje in de Nigeriaanse stad Gombe. Hij vertelde dat daar op een avond een kerkdienst gehouden werd. „Het was donker, de ramen stonden open vanwege de warmte. Plotseling doken 3 moslimextremisten op die door de geopende ramen op de 45 kerkgangers begonnen te schieten. Elf christenen kwamen om, eenzelfde aantal raakte ernstig gewond. De schietpartij duurde zo’n drie minuten.”

Op een ochtend is Baelde met een aantal nabestaanden van de slachtoffers naar het kerkje geweest. „Het was erg emotioneel. Op tientallen plekken zag je de kogelgaten. Op een klein tafeltje lag een met bloed bevlekte Bijbel, als een stille getuige.”

Onder de overlevenden die Baelde sprak, was de predikant die op die bewuste avond was voorgegaan. Deze begon juist aan zijn gebed toen de schietpartij begon. „Er ontstond chaos in de kerk. Toen de predikant buiten kwam, zag hij zijn vrouw op de grond liggen. Het was duidelijk dat ze niet meer leefde. Hun kind van anderhalf jaar hield ze in haar armen. Dat leefde nog wel. De predikant pakte het kind op. Een zoontje van tien jaar kwam ook om bij de aanslag.”

Baelde vroeg de Nigeriaanse predikant welke gevoelens hij had na de vreselijke gebeurtenissen. „Hij antwoordde: „Het is niet aan ons om haat en vergelding te kweken. We moeten liefde tonen, dat is de enige manier waarop we verder kunnen.” Ik kan gewoon niet zeggen hoe overweldigend het was toen hij mij deze dingen vertelde.”

De directeur van Stichting De Ondergrondse Kerk wees de jongeren op de bijzondere bereidheid van Nigeriaanse christenen om naar de kerk te gaan. „Soms rijdt zomaar een bomauto een kerk in. Dan kunnen er wel indrukwekkende wachtposten staan, maar die beginnen daar heel weinig tegen. Mensen die in Nigeria een kerkdienst bezoeken, beseffen welke risico’s zij lopen door naar de kerk te gaan.”

Baelde bevestigde de juistheid van berichtgeving in de media dat er ook christenen zijn die terugvechten. Volgens hem gebeurt dit alleen door naam­christenen. Christenen die de Bijbel serieus nemen, hebben het daar moeilijk mee. „Het doet hun veel pijn dat dit gebeurt, en dat het ook een rol speelt in de berichtgeving.”

Op een video was een geloofsgetuigenis te zien van een jonge vrouw, Amuche. Ook zij maakte een aanslag mee in een kerk. Daarbij verloor ze haar vader en een broertje. Ze vertelde dat ze troost vond in de overtuiging: „God is altijd dezelfde. In moeilijke tijden moet je nooit vergeten: je hebt een God.”