In Nederland werd in 1990 10,22 procent van het landoppervlak beslagen door bos. In 2010 was dat gestegen naar 10,82 procent. Dat betekent een absolute stijging van 250 vierkante kilometer aan bosgebied en een toename van 5,89 procent.

In totaal zijn er wereldwijd 50 landen waar het landoppervlak dat bedekt is met bos relatief sterker is gestegen dan in Nederland. Lijstaanvoerder is Bahrein, waar het gebied met bos met liefst 350 procent is toegenomen. Ook IJsland, Frans Polynesië en Koeweit wisten minstens een verdubbeling te realiseren.

Anderzijds moet worden opgemerkt dat de eilandengroep Frans Polynesië qua landoppervlak slechts een tiende is van Nederland (4000 km2 om 41.528 km2). In Bahrein, IJsland en Koeweit beslaat bos een zeer klein gedeelte van het land, waardoor een grote procentuele stijging redelijk makkelijk kan worden bewerkstelligd.

In totaal zijn er wereldwijd 96 landen waar de hoeveelheid land waar een bos groeit is afgenomen. De ontbossing was het grootst op de Comoren, waar liefst 75 procent van al het bos is verdwenen. Ook Togo (- 58 procent), Nigeria (- 47 procent) en Mauritanië (- 42 procent) hebben flink wat bos gekapt.

Het land waar relatief het minst oppervlak met bos is begroeid is Oman. Het Aziatische land heeft op slechts 0,006 procent van het landoppervlak bos staan. Dat is bovendien in 20 jaar tijd niet verandert. Het land met relatief het meeste oppervlak aan bos is Suriname. Liefst 95 procent van de voormalige kolonie van Nederland is bedekt met bos. Bovendien verdwijnt dat nauwelijks (- 0,12 procent).