Christenjurist Peter Boswijk uit Zeist is teleurgesteld over de beslissing van het EHRM om de klacht van de SGP over dreigende beperking van haar vrijheden niet in behandeling te nemen. Het hof schaart zich achter de Nederlandse Hoge Raad, die in april 2010 uitsprak dat het SGP-standpunt om vrouwen van kieslijsten te weren „onaanvaardbaar” was. De staat kreeg de opdracht om met maatregelen te komen zodat er vrouwen op SGP-lijsten kunnen komen.

Volgens de jurist, lid van de anglicaanse kerk in Utrecht, gaat het proces rond de SGP „feitelijk om de vraag of christenen in de publieke ruimte praktische consequenties mogen verbinden aan hun wereldbeeld of dat ze moeten buigen voor de humanistische orthodoxie die stelt dat de mens autonoom is.”

Christenen hebben volgens de jurist onvoldoende door dat het gaat om de strijd tussen het geloof dat de mens naar Gods beeld is geschapen en de norm voor zijn handelen buiten zichzelf zoekt, en het geloof dat de mens zelf zijn identiteit en normen kan creëren. „Laten christenen er maar mee rekenen dat deze beginselen in de toekomst vaker gaan schuren en botsen.”

Maar een humanistische orthodoxie hoeft toch niet per definitie te leiden tot uitsluiting van christenen?

„Niet per se, als de private ruimte maar wordt erkend. Maar steeds meer private gebieden –zoals onderwijs en de opvoeding– worden binnen de publieke ruimte getrokken. En binnen die ruimte geldt de humanistische orthodoxie. Een deel van de maatschappelijke elite wil wel pragmatisch omgaan met het verschil in wereldbeelden. Maar een groeiende groep wil daar niets van weten. Het zijn vooral de D66’ers en de GroenLinksers, en zij hebben toevallig veel aanhang onder rechters. Volgens mij komt hun standpunt ook deels voort uit onwetendheid. Ze kennen in hun omgeving eenvoudigweg geen mensen met een dergelijke christelijke levensovertuiging.”

Ziet u die intolerantie humanistische orthodoxie ook terug in de uitspraak van het hof?

„Jammer genoeg wel. Het EHRM stelt dat de veranderingen die een politieke partij wil, verenigbaar moeten zijn met de fundamentele democratische beginselen. Een politieke partij die op grond van zijn beginselen vindt dat er onderscheid moet zijn tussen mannen en vrouwen, acht het hof onaanvaardbaar. In feite maakt de rechter politiek voeren op basis van religie verdacht. Dat is nogal wat. Je mag blijkbaar alleen meedoen binnen de publieke arena als je standpunten gefilterd zijn en door de meerderheid in het parlement en door de rechterlijke macht zijn goedgekeurd. Dat is een ernstige inperking van het begrip democratie.”