De CANRC heeft banden met de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in Nederland. Tijdens de stemming kwam verdeeldheid aan het licht binnen de URC over een eventuele eenwording met de CANRC. Van de 76 gemeenten, met 17.000 zielen stemden er 24 tegen. Twaalf hebben geen beslissing genomen. De overgrote meerderheid van de URC-gemeenten in Canada was voor de eenwording; de meerderheid van URC-gemeenten in de VS stemde tegen.

De synoden van beide kerken hadden al eerder ingestemd met fase twee van het drie fasen tellende eenwordingsproces. Dat moet uiteindelijk tot organisatorische eenheid tussen de kerken leiden. De synode van de Canadese vrijgemaakte kerken kwam in mei 2001 bijeen en stemde unaniem voor. De synode van de URC stemde een maand later voor fase twee, met slechts een paar stemmen tegen het plan.

De kerkorde van de URC schrijft voor dat de lidkerken belangrijke synodebesluiten moeten ratificeren. Daarom moest de invoering van fase twee wachten op de stemming binnen de URC. De beslissingen druppelden het afgelopen halfjaar gestaag binnen, tot uiteindelijk de laatste kerkenraden hun oordeel op de laatst mogelijke dag, 1 januari 2002, doorstuurden.

Van de 76 kerken die mochten stemmen, stemden er 40 voor en 24 tegen de eenwording. Twaalf gemeenten misten de einddatum van 1 januari. Er waren 39 voorstemmende gemeenten nodig voor een meerderheid. De 40 ontvangen beslissingen vóór de einddatum waren net voldoende om fase twee te ratificeren.

De uitkomst van de stemming in de URC geeft ook het startsignaal voor gezamenlijk commissiewerk. De synodes van beide kerken hebben ad-hoccommissies benoemd om te werken aan een gezamenlijke kerkorde, een nieuwe liedbundel voor de eredienst -een mogelijk breukpunt- en om na te denken en een rapport voor te bereiden over het vraagstuk van de theologische opleiding van predikanten. De URC zijn ontstaan uit de CRC vanwege verontrusting over de theologische koers van de CRC.