De concertzaal van de Prins Willem-Alexanderschool in Staphorst –”School met den Bijbel – 1886”– stroomt vol. De leerlingen krijgen vandaag een speciaal uurtje muziekonderwijs. Eerst de onderbouw, dan de bovenbouw.

De muziekmotor van de school, Johan van Arnhem, heeft een exclusief clubje muzikanten opgetrommeld. „Eigenlijk moet je zeggen: mu-si-ci”, zegt directeur Jan Kuijers in zijn welkomstwoord. „Maar dat is zo’n moeilijk woord, hè?”

Staphorst heeft klinkende namen binnengesleept. De organist Harm Hoeve, de pianist Johan Bredewout, de violist Corrie Wielink, de fluitist Henrieke Wielink en het trompetduo Arjan en Edith Post. Samen voor de klas.

„Ik heb zo m’n connecties”, grijnst meester Van Arnhem. „Ik heb deze beroepsmusici een mailtje gestuurd met de vraag of ze een muziekmorgen wilden verzorgen. Ze wilden allemaal meewerken. Zonder probleem.”

Het doel van de speciale les is leerlingen kennis te laten maken met verschillende muziekinstrumenten. „Kinderen vinden muziek erg leuk. Het vak sneeuwt echter nog weleens onder”, biecht Van Arnhem eerlijk op. „Als leerkrachten niet klaar zijn met rekenen of taal dan pakken ze het uurtje muziek af.”

Kinderen kijken bovendien nogal eens op tegen beroepsmusici, is zijn ervaring. „We willen laten zien dat het eigenlijk heel normale mensen zijn. Achter die indrukwekkende instrumenten gaan heel gewone mensen schuil.”

De musici vertellen honderduit, elk over eigen instrument, vak en aanpak. Arjan en Edith Post duiken samen in de geschiedenis van de trompet. Corrie Wielink laat zien dat een strijkstok is samengesteld uit de staart van een paard. En die gaten in de viool…? „Daar komt de klank uit.”

Henrieke Wielink trekt even haar dwarsfluit in drie stukken. De fluitiste propt haar vinger in het mondstuk. Fffffft! „Kijk, op zo’n manier kun je verschillende tonen maken.” Ze legt verder de functie van de kleppen uit. „Hoe meer kleppen ik induw, hoe lager de toon wordt.” Ffvvwww! De pakweg honderd onderbouwertjes genieten.

Johan Bredewout neemt de piano onder handen. De pianist sloopt de voorkant eraf om de leerlingen een blik op de ingewanden te gunnen. Hij scheert met zijn vingers over de snaren. „Eigenlijk net een harp, hè?” Na de demo weet elke leerling dat elke piano een hele rij hamertjes bevat.

De leerlingen moeten echter ook zelf aan de slag. Samen met de musici zingen ze het liedje ”Ik ben de dirigent van het orkest-kest-kest”. De kinderen zingen uit volle borst-borst-borst. Arjan Post maakt een hupje van plezier.

Harm Hoeve demonstreert het Contentorgel. „Weet je dat ik hiermee een doedelzak kan nadoen?” En warempel, Hoeve tovert een heuse doedelzak uit de klavieren. Nog een quizvraag? „Welke vogel hoor je nu?” Hoeve slaagt erin een onvervalste koekoek te imiteren. „Nou? Welke vogel is dit”, dringt de organist aan. Een meisje voorin, dapper: „Een roodborstje…?!”

Tot slot mogen leerlingen zelf hun muzikale gaven inzetten. Roderick van Arnhem (6) klimt samen met z’n moeder én juf –ook al Van Arnhem– op de hoge pianokrukken. Trefzeker duwt hij op het juiste moment de juiste toetsen in van ”Op mijn opa’s boerderij”, waarschijnlijk de Staphorster variant van ”Old Mac Donald had a farm”.

Daarna spelen Eljan Heutink en Harm Visscher uit 5a op hun trompet: ”De Heer is mijn Herder”. Bijna helemaal gelijk en bijna helemaal zuiver.