Pasic groeide op in het dorp Hrvacani, waar alleen etnische moslims woonden. Maar de inwoners hadden goede relaties met de Servische en Kroatische buurdorpen, totdat in de lente van 1992 de etnische oorlog uitbrak in Bosnië. Het dorp werd aangevallen door de Serven en vrijwel volledig vernield. Het gezin van Pasic sloeg op de vlucht. Bij terugkeer ontdekten ze dat achtergebleven bejaarden waren doodgeschoten of verbrand.

De getuige raakte erg emotioneel en huilde soms, zoals toen hij vertelde hoe zijn vader, die de dood in de ogen zag, aan zijn moeder vergiffenis vroeg voor alles wat hij mogelijk fout had gedaan. Voorzittend rechter Alphons Orie moest het proces zelfs even onderbreken toen het Pasic te veel werd. Dat gebeurde toen hij vertelde hoe hij met zijn vader en een groep andere moslimmannen weer op de vlucht sloeg en in een mijnenveld liep. Gewonde moslimmannen smeekten er kermend om te worden afgemaakt.

Pasic maakte mee hoe de groep moslims werd beschoten en uiteindelijk gevangengenomen. Zelf overleefde Pasic omdat hij met een bus naar veilig moslimgebied werd gebracht, maar zijn vader bleef achter met een groep moslimmannen die zwaar werden mishandeld. De getuige zag zijn vader nooit meer terug en zei er zeker van te zijn dat hij dood is.

Het proces tegen de voormalige Bosnisch-Servische legerleider Ratko Mladic begon op 16 mei. Meteen na de openingspleidooien van de aanklagers werd de zaak echter weer stilgelegd om de verdediging extra voorbereidingstijd te geven. De advocaten van Mladic hadden namelijk grote hoeveelheden materiaal te laat ontvangen van de aanklagers.

Mladic wordt beschouwd als een van de hoofdverantwoordelijken voor de genocide na de val van Srebrenica. Zijn leger doodde toen meer dan 7000 moslimmannen en -jongens. Het lichtbewapende Dutchbat onder leiding van overste Karremans kon het bloedbad niet voorkomen. Getuigenissen hierover staan voor later tijdens het proces gepland.