„En gijlieden zult water scheppen met vreugde uit de fonteinen des heils.”

Hoe worden de bronnen van zaligheid veranderd voor een arme zondaar, die tot Christus komt! Eenmaal was de Bijbel een vervelend boek voor u. Wanneer u een hoofdstuk begon te lezen, zag u reeds uit naar het einde. Maar bent u tot Christus gekomen? Nu is die fontein een bron van levend water! Eenmaal werd het gebed door u verwaarloosd, nu is het een bron van vreugde. O, er is geen betere proef voor de ziel dan vermaak te scheppen in het stille gebed, onbemerkt en ongezien voor de mensen.

Eenmaal verachtte u het huis des gebeds of kwam u alleen uit lust tot schijn, om uw beste klederen te tonen of om uw vrienden te zien. Nu kunt u zeggen: „Ik was verblijd wanneer zij tot mij zeiden: Laat ons opgaan tot het huis des Heeren.” Eenmaal kwam u naar de avondmaalsbediening gelijk een andere Judas met een verhard hart. Nu vindt u het een bron van zaligheid. Het is een onderpand dat Christus de uwe geworden is. Wanneer u de sacramenten ziet, brandt uw hart binnen in u. Wanneer u die aanraakt, worden uw ketenen los; wanneer u die smaakt, worden uw ogen verlicht. Wanneer u die eet, wordt uw hele ziel versterkt.

R. M. M’Cheyne
predikant te Dundee

(”Bijbellezingen”, 1838)