Vluchtwegen van hugenoten worden wandelroutes
Het is een zonovergoten dag als twee ranke zeilschepen vol ‘hugenoten’, afkomstig uit Genève en Versoix, aanmeren in Morges, een havenplaatsje in de protestantse Zwitserse kanton Vaud.
Geloofsgenoten van plaatselijk gereformeerde gemeenschap heten de ‘vluchtelingen’ hartelijk welkom. Andere, meer sportieve protestantse pelgrims uit Saint-Prex en Aubonne voegen zich bij hen. Ze hebben een wandeling van een tiental kilometers gemaakt over het nieuwe traject van de route die het spoor volgt van hugenoten en waldenzen die in de zestiende eeuw uit Frankrijk vluchtten op zoek naar een veilig heenkomen in Zwitserland.
De 1800 kilometer lange wandelweg nadert zijn voltooiing. Op 2 juni werd het Zwitserse traject van Genève naar Morges, langs het Meer van Genève, feestelijk in gebruik genomen.
Urs Reinhard, zakelijk leider van de stichting VIA – Auf den Spuren der Hugenotten und der Waldenser in der Schweiz (In het spoor van de hugenoten en waldenzen in Zwitserland) hoopt dat de opening van dit Zwitserse deel van dit Europese langeafstandswandelpad een bewustwordingsproces op gang brengt. „Het zou mooi zijn als mensen zouden ontdekken dat de hugenoten en de waldenzen in Zwitserland een bijzondere cultuurhistorische erfenis hebben nagelaten. De route wil bovendien een symbool zijn van geloofs- en gewetensvrijheid.”
Het Franse deel van de wandelroute, dat loopt van Le Poët-Laval in het Zuid-Franse departement Drôme tot aan de Zwitserse grens bij Genève, is al klaar. Het Duitse deel van Schaffhausen tot aan de hugenotennederzetting Bad Karlshafen in Hessen nadert nu snel zijn voltooiing. Van het tussenliggende Zwitserse traject was tot nu toe alleen een stukje van de Franse grenspost bij Chancy tot Gèneve –zo’n 20 kilometer– voorzien van de blauw-groene wegbewijzering en bijbehorende informatieborden.
Behalve dat er problemen van financiële aard waren, hadden de Zwitsers moeite om het juiste traject in kaart te brengen. De stichting VIA heeft nu een wandelroute voor de overige 360 kilometer vastgesteld waarover ooit, na de herroeping van het Edict van Nantes in 1685 door Lodewijk XIV, zo’n 170.000 hugenoten Frankrijk ontvluchtten. Daarvan wilden de protestantse Zwitserse kantons er 70.000 opnemen; anderen werden gedwongen hun toevlucht te zoeken in aangrenzende Duitse staten, en vooral ook in de Nederlanden. Ook de vluchtwegen van de waldenzen uit Noord-Italië pasten in het concept. Extra routes, beginnend in Turijn en in Genève, werden aangesloten op de hugenotenroute.
Met het Reformatiemuseum in Genève als startpunt loopt het Zwitserse traject van de route tot Lausanne langs het Meer van Genève, waarna het pad afbuigt naar Neuchâtel, de stad van de Zwitserse reformator Willem Farel.
De Hugenotenroute loopt verder langs de rivier de Aare naar Zürich en gaat dan vanaf de grens bij Schaffhausen over in het Duitse deel.
Vanaf Neuchâtel is er een tweede route die over Bern loopt en zich bij Büren am Aare weer bij de oorspronkelijke voegt. Volgens planning zal in de herfst van dit jaar het traject bij Schaffhausen in gebruik worden genomen, waarna uiterlijk in 2014 het gehele Zwitserse Hugenotenpad wordt opgeleverd.