De boodschap van het Evangelie klinkt duidelijk zaterdagmiddag op de Dam in Amsterdam waar de zon vriendelijk schijnt. Toeristen slenteren langs de vele straatartiesten. Gerinkel van trams geeft een echt Amsterdams gevoel, evenals –helaas– de weeïge lucht van stickies rokende jongeren. Het weer kan niet beter voor de jaarlijkse evangelisatie-actie van Bijbelcentrum Bij Simon de Looier, voor de vierde keer gehouden onder het motto ”Zingen op de Dam”.

Een groot samengesteld koor uit diverse plaatsen in Nederland, onder meer Veenendaal, Barneveld, Kootwijkerbroek en Waddinxveen, zingt psalmen en geestelijke liederen. Gemeenteleden uit het hele land en bezoekers van het Bijbelcentrum helpen om de blaadjes met liederen uit te delen.

Evangelist Johan Krijgsman begint de bijeenkomst met het bidden van Onze Vader. „We doen dat om te laten zien dat er een Vader in de hemel is Die een genadige Vader wil zijn.”

Het koor start met ”Hemelse Vader, wij brengen U de eer, buigen ons samen voor Uwen troon terneer”. Daarna volgt er samenzang uit Psalm 118. Na nog enkele liederen bestijgt Krijgsman een provisorische katheder en spreekt over ”Terugkomen”.

„Terugkomen houdt in dat we op weg zijn van een ingeslagen weg terug naar een beginpunt. In de Bijbel komt dit woord ook heel veel voor. Het betekent daar bekering, terugkomen naar God. De Heere God wil dat we naar Hem terugkomen.”

Vanuit onszelf lopen wij echter bij Hem vandaan, zo schetst hij het beeld van de mens zonder God. „Als wij sterven zonder God, dan komen wij voor eeuwig om, ook dat vertelt de Bijbel. Eeuwig zonder God, vreselijk. Zonde is dat we voor onszelf leven. Ook Adam, onze verre overgrootvader had daar last van. Hij koos daar bewust voor. Maar God riep Adam terug en liet hem weten dat hij schuldig was. Nee, God pákte Adam niet terug, maar riep hem en roept ook u in liefde terug.”

Terugkomen kan alleen door Jezus, die Zich vrijwillig gaf voor zondaren. „God de Vader is in Jezus teruggekomen naar de aarde. In Hem kwam de rechtvaardige Vader terug op de zonde. Hij kon niet anders. Het kostte Jezus de kruisdood. Hiermee nam Hij de schuld van weglopers op Zich. Nu kunnen weglopers, terugkomers worden in Jezus.”

Het zijn slechts enkele minuten dat Krijgsman aan het woord is. Hij richt zich nog eenmaal tot het samengestroomd publiek. „Deze boodschap geldt ook jou, en jou, en jou daar”, zo wijst hij met zijn hand. „Daarom bekeer je, ga terug, keer terug tot God en ontvang het eeuwige leven voor altijd.”

Het koor zingt daarop Psalm 116, ”God heb ik lief, Hij hoort mijn stem”. Het publiek dromt samen. Een jonge vrouw met een kind op een fietszitje luistert aandachtig. Of ze het mooi vindt? Nee, zegt ze stellig. „Het is niet mijn ding, maar mijn dochtertje vindt het wel mooi, zij houdt van zingen.” Inderdaad, het kleine meisje prevelt een beetje mee.

Drie boeddhisten uit Azië schudden het hoofd als ze horen waar het over gaat. Jezus? Zij houden het op Boeddha, maar vinden meditatie en praktisch leven wel belangrijk, zo voegen ze er aan toe.

Een oudere man vindt het spreken over Jezus en het kruis maar overdreven. „Ik ben een universeel christen. God is niet God van protestanten alleen. Ik interesseer voor de gnostiek, het gaat toch om de kennis des harten.”

Hij bezoekt wel eens een zondagse dienst bij Simon de Looier, maar het bevredigt niet zijn religieuze interesses. „De preken van Krijgsman staan wel dicht bij de Bijbel, maar dat gedoe van Jezus en het kruis, nee, daar kan ik niets mee. Het gaat om wat je beleeft”, zo wijst hij op zijn hart.

Toeristen luisteren geïnteresseerd naar de zang, die ze op het papier ook in het Engels kunnen volgen. Een Fransman vlak bij Genève is christen en herkent sommige melodieën. Bezoekers uit Italië kunnen er weinig mee. Een Poolse vrouw vindt het zingen mooi, maar haar Nederlandse man heeft er weinig mee op. „Ik ben opgegroeid in een protestantse gemeente en moest op school drie keer een psalm zingen. Nee, het geloof is voor mij iets van vroeger.”

Na de samenzang van ”U zij de glorie, opgestane Heer”, dankt Krijgsman voor de aanwezigheid van iedereen. Hij bidt samen met de aanwezigen opnieuw het Onze Vader. Dan last hij een extra psalm in: Psalm 68, vers 10. ”Gelooft zij God, met diepst ontzag!” klinkt het uit volle borst op de Dam.

De aanwezigen verspreiden zich weer. Jaap Hotting, werkzaam bij Simon de Looier, is verheugd dat het Woord opnieuw op de Dam gesproken is. „Wij maken het vaak zo moeilijk en denken de Geest te moeten helpen. Laten we het Woord uitstrooien dan zal het vrucht dragen op Gods tijd.”