Linkervoet op het pedaal, rechtervoet op de zwelkast, handen soms op drie klavieren tegelijk en aan zijn zijde juffrouw Spies, die rap registers in- en uitschoof. Zo toverde Van Egmond, in navolging van voorgangers als Kuhnau, Vogler en Lemmens (”De storm”), klankwerelden tevoorschijn die zijn luisteraars met bewondering vervulden.

Onlangs verscheen er een cd waarop improvisaties te beluisteren zijn die Van Egmond speelde tijdens concerten in Gorinchem, Hasselt, Haarlem en ’s-Hertogenbosch. In deze improvisaties is goed te horen waar Van Egmond beroemd om was. ”Van U wil ik zingen” begint met een fraaie sfeertekening. In ”Die winter is verganghen” horen we zijn ‘wippende’ orgelspel. Virtuoos wordt gespeeld op het Bossche kathedraalorgel. En regelmatig horen we klokjes luiden.

Maar lang niet elke improvisatie is overtuigend. In ”Het leven is een krijgsbanier” worden met martiale motieven vele omtrekkende bewegingen gemaakt voordat de melodie eindelijk klinkt; maar daarna wordt die nog zo vaak herhaald dat het vervelend wordt. In ”Komt nu met zang” en ”Blijf bij mij Heer” horen we Arabische en jiddische klanken die niet bij de liederen passen. En in ”Rust mijn ziel” woelt het alles „om verand’ring”, maar is halverwege de richting zoek.

De sterkste improvisatie vind ik die over ”O eeuw’ge Vader”. Hier komt alles, de storm, de noodklok en de koraalmelodie, logisch uit elkaar voort. Daar hoor ik Van Egmond zoals ik hem van vroeger ken: een fascinerende muzikant.

Piet van Egmond – Live-improvisaties; Festivo (6962342); € 14,95; bestellen: www.festivo.nl