Dat maakte de Duitse krant Sueddeutsche onlangs bekend.

De Bijbelvertaling was een moeilijke klus omdat veel flora en fauna uit de Bijbel niet voorkomt in het poolgebied. Zo kennen Inuit geen termen voor herder of ezel. Pastor wordt omschreven als oppasser voor sledehonden en ezels als dieren met lange oren, aldus Sueddeutsche. Ook voor abstracte woorden als wonder, verlossing of vrede moest een creatieve vertaling komen.

De vertaling is gebaseerd op de vertaalmethode van Eugene Nida, waarbij men niet woord-voor-woord vertaalt maar de betekenis probeert over te brengen van de ene naar de andere cultuur. Volgens Washington Post is het de eerste keer dat een Bijbel wordt vertaald door de doelgroep zelf en niet door „blanke zendelingen”.

De complete Bijbelvertaling werd gefinancierd door het Canadese Bijbelgenootschap en de Anglicaanse Kerk van Canada. Het Nieuwe Testament verscheen al in 1991. De gehele vertaling liet ruim dertig jaar op zich wachten omdat de anglicaanse bisschop Benjamin Arreak en priester Jonas Allooloo, leiders van het vertaalproject, dit werk naast hun reguliere ambtswerk moesten doen.

Zo’n 30.000 Inuit zijn christen. De taal Inuktitut wordt door 33.000 mensen gesproken.