„En heeft alle dingen Zijn voeten onderworpen.”

Onze zonden, gedragen door onszelf zouden lichaam en ziel in het stof verbrijzelen, en niet slechts in het stof des doods, maar in de vlammen der hel.

Maar kunnen onze zonden de almachtige arm en de eeuwige schouders der verheerlijkte Godmens, Die deze wegdroeg, toen Hij stierf aan het kruis, verbrijzelen? U kunt uw verzoekingen niet aan. Zij zijn u te sterk, en u vreest dat u er op een zekere dag nog aan ten prooi zou vallen. Doch zijn uw verzoekingen voor de voeten van Hem, onder Wiens voeten alles is gezet, te sterk om ze te verbrijzelen? Zijn uw verzoekingen te sterk voor de handen van Hem, Wiens handen een wereld kunnen dragen om deze van u weg te nemen? Uw bezoekingen, uw droefenissen in de voorzienigheid en in de genade, gedragen door uzelf, daaraan kunt u wel bezwijken.

O, indien u ze maar bij de Lastdrager zou kunnen brengen! O, indien u maar zou kunnen geloven dat onder u de eeuwige armen zijn! O, indien u maar de opgeheven voet van onze gezegende Verlosser zou kunnen zien, gereed om op uw bezoekingen en droefenissen te worden gezet en Zijn hand uitgestrekt om de last van uw schouders op te heffen, die u, zonder deze kracht, zou verbrijzelen! Deze op Zijn eigen schouders te leggen, dit zou uw smarten verlichten.

J. C. Philpot, predikant te Oakham (”Leerredenen”, 1866)