Strict Baptistvoorganger ds. Jabez Rutt spreekt voor jongeren in Krabbendijke
KRABBENDIJKE – „De eerste keer dat ik op de preekstoel stond, kon ik geen woord uitbrengen”, bekende de Engelse voorganger ds. J. R. Rutt donderdag op een jongerenavond in Zeeland. „De Heere heeft me willen onderwijzen in een weg waarin voor mij gold wat ook Johannes de Doper moest leren: Hij moet wassen en ik moet minder worden.”
Geroezemoes klinkt door de aula van de Krabbendijkse vestiging van het Calvijn College. Zo’n 150 jongeren zijn op de avond van Hemelvaartsdag samengekomen om te luisteren naar ds. Rutt, voorganger van de Strict Baptist Chapel in Lamberhurst, Kent. De baptistenpredikant zit aan een tafel op het podium. Hij is een beetje gespannen, erkent hij. „In mijn eigen gemeente spreek ik zondags voor tien tot twintig mensen.”
De voorganger sprak gisteren op de derde bijeenkomst van de Jongerenavonden Regio Zeeland, georganiseerd door een aantal Zeeuwse gemeenten van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Tijdens eerdere bijeenkomsten spraken onder anderen ds. J. A. Weststrate uit Terneuzen en ds. J. M. D. de Heer uit Middelburg.
Ouderling W. Kolijn uit Terneuzen opent de jongerenavond. Hij bepaalt de aanwezigen bij Psalm 87, waar het gaat over degenen die op Gods rol geschreven zijn. „Wat heeft de Heere door de Reformatie krachtig gewerkt in Engeland en Nederland. De Heere is echter niet veranderd, Hij brengt door de werking van de Geest nog steeds de Zijnen tot Zijn wonderbaar licht.”
Ds. Rutt vertelt de jongeren vanuit zijn eigen leven hoe hij de leiding ervoer van een drie-enig God. Hij groeide op in een warm gezin, met godvruchtige ouders. „Mijn vader was ook predikant, als kind zat ik onder zijn gehoor.” Toch besloot hij op 19-jarige leeftijd in Londen te gaan werken, met als doel de God van zijn ouders te verlaten. „Ik wilde weten wat er in de wereld te koop was.”
Een moment tijdens zijn werk in een groot Londens ziekenhuis werd voor de latere predikant onvergetelijk. „Ik had toen zo’n diepe indruk van de heiligheid en grootheid van de Heere, en hoever ik daarvan weg was.” De Engelsman kwam in grote geestelijke nood. „Ik kreeg een beter besef van mijn zondige staat voor God. Er was geen licht, hoop of genade. Ik bad vaak in het geheim tot God, als niemand in mijn omgeving het zag. Ik vroeg of de Heere nog eens genadig wilde zijn voor zo’n zondaar als ik.”
Toch bemerkte hij dat de Heere er in die periode al op aanwerkte dat hij later in zijn leven predikant zou worden. „De tekst uit Romeinen 9:16 is vaak in mijn leven bewaarheid: „Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.” Het is de Heere Die aanwerkt op Zijn eer en mensen in Zijn dienst wil gebruiken.”
Haast moedeloos kwam hij op een avond thuis van zijn werk. In de studeerkamer van zijn vader deed hij iets wat hij nooit eerder deed: hij pakte een prekenboek van de 19e-eeuwse voorganger Philpot uit de kast. „Daar las ik een preek uit Efeze 3:16-19, waar het gaat over de inwoning van Christus in het hart en de kracht van Zijn liefde in zondaarsharten. Het was alsof de deur openging in de cel, waarin ik in geestelijke banden gevangen zat. Een van mijn broers kwam thuis en ik hield het niet langer. Ik liep het veld in rond ons huis en ervoer als het ware wat Jesaja schrijft: zelfs de bomen in het veld klapten voor Hem. Waar het duister was in mijn hart, was het licht geworden.”
Rutt kreeg een honger naar het Woord. Boeken van Philpot en Warburton verslond hij. Na zes maanden werd hij gedoopt. „De jaren daarna kreeg ik veel geestelijk onderwijs. Toen Christus voor het eerst aan me werd geopenbaard, kon ik alleen maar spreken van een hoop die in me was, niet van enige verzekerdheid. Maar in die jaren verdiepte de Heere de kennis van Christus, door een weg van kennis van mijn eigen zonde en onmogelijkheden. Ik moest leren: Hij moet wassen, ik moet minder worden.”
Op 34-jarige leeftijd werd hij bevestigd tot predikant. „De eerste keer op de preekstoel kon ik geen woord uitbrengen. Zo leert de Heere het in alles van Hem te verwachten.”
Strict Baptistvoorgangers zijn altijd gericht op het ontvangen van Gods leiding in het verkrijgen van duidelijkheid over wat bepreekt moet worden, zo zei ds. Rutt. „Je moet wel ordelijk preken, maar niet zo systematisch dat je je aantekeningen voorleest. Ik ben soms vol van bepaalde teksten, maar eenmaal op de preekstoel leidt de Heere soms in andere wegen.”