Dat zei ds. J. Noordam, predikant van de hervormde gemeente in Drachten, donderdagmiddag in zijn openingswoord tijdens de 26e hemelvaartsontmoetingsdag in het Groningse Noordhorn tegen de meer dan honderd aanwezigen. De ontmoetingsdag wordt jaarlijks georganiseerd voor gemeenteleden uit zogenaamde Gereformeerde Bondsgemeenten in de noordelijke provincies Groningen, Friesland en Drenthe.

Ds. C. Hoek, hervormd predikant in Heerde, refereerde over het thema ”Gereformeerde rijkdom”. De predikant sprak zijn zorg uit over de kennis van de gereformeerde traditie. „Ik maak me zorgen over ons gereformeerd bewustzijn. Weten we de reformatorische traditie nog te benoemen en uit te dragen?” Volgens hem hebben evangelischen doorgaans veel minder moeite om hun verhaal in normaal Nederlands uit te dragen. „Men kijkt naar evangelischen en zegt: „Zij hebben het.” Is dat zo? Nee, wij hebben goud, het ligt binnen handbereik, maar we moeten het onder een stoflaag vandaan halen.”

Ds. Hoek noemde een aantal thema’s die volgens hem kenmerkend zijn voor de gereformeerde traditie, waaronder de mens en de verlossing. „Onze cultuur kent een positief mensbeeld, maar komt dit overeen met de praktijk? We zullen over de mens als zondaar moeten spreken, een spookrijder die de verkeerde kant op rijdt, bij God vandaan.” Dit zondaar-zijn heeft ook invloed op de manier waarop we over de verlossing spreken. „Wanneer we God gaan dienen, ontstaat er een strijd tussen de oude en de nieuwe mens. Dit wordt voluit erkend in de gereformeerde traditie. De aanvechting is kenmerkend voor ons geloof, zo benadrukte ook Luther.”

De predikant uit Heerde noemde ook het verbond, de kerk, het ambt en de sacramenten. „We moeten de kerk principieel vanuit Christus denken. Hij vergadert, van Hem komt het initiatief. Dit zien we ook in het genadeverbond, de ambten en de sacramenten.”

Tot slot legde ds. Hoek de relatie tussen de kerk en de cultuur. „Het is belangrijk dat de vorm en de boodschap bij elkaar worden gehouden. De kerk moet niet in de eerste plaats aantrekkelijk zijn voor de wereld, maar voor de Bruidegom.”

Volgens de predikant staat de kerk weliswaar „in de cultuur, maar is ze ook kritisch richting de cultuur. De wereld blijft schepping van God en er is veel waar we ons over kunnen verheugen, maar de kerk is ook kritisch, omdat veel denken opkomt uit de gevallen cultuur.”