De Amerikaanse nieuwtestamenticus sprak op de laatste dag van de driedaagse conferentie over ”Bidden met Paulus”. „Als we onze gebeden vernieuwd willen hebben door het Woord van God, moet de kern van onze gebeden en moeten de dingen waarvoor we het meest bidden in de Schrift te vinden zijn”, aldus Carson, die –behalve tientallen andere boeken– een boek schreef over de gebeden in de brieven van Paulus.

Carson illustreert zijn stelling aan de hand van Paulus’ gebed in Efeze 3:14-21 en werkt de twee dingen waarvoor de apostel hier bidt, nader uit. Als eerste bidt Paulus dat God zijn lezers met kracht versterkt door Zijn Geest in de inwendige mens. Het gaat hier om de uitwerking van de opstandingskracht van Christus, aldus de hoogleraar. „Die kracht zal ons veranderen door nieuwe morele beslistheid, geestelijke kracht, echte kennis van God, integriteit en heiligheid.”

Het tweede waarom Paulus bidt, is dat de gelovigen de lengte, breedte, diepte en hoogte van Gods liefde mogen leren kennen. „Opnieuw vraagt Paulus om kracht opdat we kunnen groeien. Maar let goed op: dit is geen gebed dat wij 
God meer liefhebben, ook al 
is dat een goed gebed. Hier 
bidt Paulus dat wij Gods liefde voor ons beter begrijpen.”

Een diepe kennis van Gods liefde is een voorwaarde voor geestelijke groei en volwassenheid, stelt de nieuwtestamenticus. „Dat gaat veel verder dan verstandelijk weten dat God ons liefheeft. Je kunt alleen een volwassen christen zijn als je dronken bent van de liefde van God.”

Paulus gebruikt in zijn gebed bewust een paradox: hij bidt om kennis van Gods liefde die de kennis te boven gaat. Carson: „Het gaat er niet om hoeveel u van God houdt, maar dat u de kracht hebt om te begrijpen hoeveel God van u houdt. U komt bij het kruis en wordt overweldigd door Gods liefde. U kijkt naar uw zonde en wordt overweldigd door Gods genade. U bent 50 miljard jaar verder en u wordt nog steeds overweldigd door wat Christus voor u gedaan heeft.”

„Wanneer hebt u voor het laatst voor deze dingen gebeden?” vraagt de hoogleraar aan zijn publiek. „Ik spoor u aan om de brieven van Paulus aandachtig te lezen. Noteer alle gebeden. Bid ze, bid ze, bid ze. Elke dag, elke week, voor uzelf en voor de christenen om u heen. Dat zal uw gebedsleven compleet veranderen.”

Sommige christenen zijn in hun gebed functionele atheïsten, aldus Carson. Als God hun gebeden verhoort, zijn ze verrast. Ze durven niet te veel te vragen, omdat ze bang zijn teleurgesteld te worden. „Hoe anders bidt Paulus. Hij bidt om het beste, het belangrijkste, het grootste. God is machtig om meer dan overvloedig te doen boven alles wat wij bidden of denken, zegt hij.”

Christian Wegert, voorganger van de Archegemeente in Hamburg, waar de conferentie gehouden wordt, sprak ’s morgens over ”Het Woord van God en zijn kracht”. Aan de hand van 1 Korinthe 1 zette hij de tegenstelling uiteen tussen de wijsheid van de wereld en de wijsheid van het kruis. „De wijsheid van het kruis verhoogt God en maakt de mens klein. Dat is precies tegengesteld aan de wijsheid van de wereld. Die stelt de mens centraal en voedt zijn egoïsme.”

Het is voor christenen een grote verleiding om de basis van het geloof in iets anders te zoeken dan in het kruis, aldus de Duitse voorganger. „Bijvoorbeeld als wij ons fixeren op sterke leiders en grote redenaars. Dat is ook een gevaar voor deze conferentie. Of als we als gemeente onze identiteit zoeken in wat we bereikt hebben en het aantal activiteiten dat we ontplooien. Maar Paulus zegt: Wat hebt u wat u niet hebt ontvangen?”

Christenen moeten dan ook nooit op anderen neerkijken, benadrukt Wegert. „Vergeet niet dat we allemaal verloren waren. Als God niet in ons leven was gekomen, zouden we precies zo zijn geweest. We moeten ons steeds herinneren wie we vóór onze bekering waren. Wijs niet met de vinger, maar kijk met ontferming en liefde naar anderen.”

De wijsheid van de wereld is volgens Wegert op veel plaatsen de Duitse kerken binnengedrongen. „We stellen vaak de wil van de mens boven de soevereiniteit van God. Of we denken dat de mens goed is. Het woord zonde is van de preekstoel verbannen. Ik hoor dat in gesprekken met andere predikanten. Ze zeggen wel: „Je hebt fouten, je bent zwak, je hebt hulp nodig.” Maar: „Je bent een zondaar”, dat wil Hamburg, dat wil Duitsland, dat wil de wereld niet horen.”

’s Middags ging Matthias Lohmann, voorganger van een vrije evangelische gemeente in München, aan de hand van 1 Petrus 1 in op de christelijke hoop. De huidige samenleving is alleen op het heden gericht, aldus Lohmann, die ook voorzitter is van het bestuur van Evangelium21. De „creditcardmentaliteit”, noemt hij dat. „We willen alles hebben, en nu meteen. We willen de hemel op aarde bereiken.”

Deze denkwijze trekt volgens de Münchense voorganger ook zijn sporen onder christenen. Veertig procent van de christenen in de vrije kerken in Duitsland gelooft niet in een leven na de dood, citeert hij uit een onderzoek. In de landskerken (de Evangelische Kerk van Duitsland) is dat percentage nog aanzienlijk hoger.

De christelijke hoop moet leiden tot een heilig leven. „Weest heilig, want Ik ben heilig.” Lohmann: „De wereld vertelt ons dat heiligheid saai is. Maar heiligheid is de hoogste vorm van geluk, het is vrijheid van de tirannie van de zonde. Zo’n heilig leven roept ook tegenspraak en vijandschap op. Dan is het goed om te weten waarvoor we leven: niet voor de wereld, maar voor God.”

Petrus spreekt ook over „broederlijke liefde” als onderdeel van een heilig leven. „Laat uw medeleden in de gemeente zien dat Evangelium21 u met liefde gevuld heeft”, spoorde Lohmann de conferentiegangers aan. „Het is niet gemakkelijk om van ze te houden, zegt u wellicht. Maar is het wel gemakkelijk om van u te houden?” De conferentie werd afgesloten door John Piper.