„Op de warmste gedeelten van Antarctica smelt het ijs aan de bovenkant door een hogere luchttemperatuur. Maar ook op de koudere gedeelten blijkt het ijs dunner te worden van onderaf”, leggen onderzoekers Michiel van den Broeke en Stefan Ligtenberg uit. Warm oceaanwater komt normaal gezien niet in contact met de drijvende randen van de ijskap, maar doordat de oceaanstromingen veranderen, kan dat wel gebeuren.

Het drijvende ijs aan de randen wordt per jaar tot wel 7 meter dunner. Dat heeft gevolgen voor de gletsjers op het continent, die worden tegengehouden door de ijsmassa aan de randen. Die kunnen nu tot wel acht keer zo snel de zee in stromen, waardoor jaarlijks ongeveer 100 miljard ton ijs in zee verdwijnt. Dat is 100 kubieke kilometer water.

„Dat zorgt voor een klein aandeel van de zeespiegelstijging, ongeveer 0,3 millimeter per jaar. Bovenop de huidige 3 millimeter per jaar”, legt Van den Broeke uit. „Het is echter belangrijk om te weten dat een opwarmende oceaan de ijskap op deze manier vrijwel overal kan beïnvloeden.”

Op Antarctica ligt genoeg ijs om het zeewater met 50 meter te laten stijgen.