Timmis, medeauteur van het in het Nederlands vertaalde boek ”Total church. Evangelie en gemeenschap”, spreekt zaterdag in Amersfoort. Hij is te gast bij de jaarlijkse toerustingsdag van International Church Plants. De Engelsman is directeur van Acts 29 Western Europe, een beweging waarbij meer dan 400 nieuw geplante kerkelijke gemeenten zijn aangesloten. De organisatie houdt kantoor in de Engelse stad Sheffield.

Als het aan Timmis ligt, concentreren christenen, maar in het bijzonder kerkplanters, zich op de wijze waarop ze het Evangelie communiceren. „Europa is het seculierste continent van de wereld. Tegelijkertijd heeft het een lange christelijke traditie. Het is de weg van de minste weerstand om te klagen dat christenen een kleine minderheid zijn geworden. Wie dat beweert, zou zich eerst moeten afvragen hoe het contact met zijn eigen buren is. Weten zij al van jou wat het geloof in God voor je betekent?”

De Engelse auteur acht het van belang een juiste balans te vinden tussen het nemen van verantwoordelijkheid in evangelisatiewerk en het wachten op de leiding van God. „Alleen Hij kan mensen redden. Ik ben een groot voorstander van het vormen van gemeenschappen waarin wordt nagedacht over God en Zijn Woord. Het vraagt doordenking om dat op de juiste wijze te doen. De kerk en christenen moeten het Licht communiceren in een duistere wereld. Daarbij kan het voor christenen en niet-christenen leerzaam zijn om te leren Gods hand te zien in de geschiedenis.”

Timmis –geboren in 1960– groeide op in een tijd dat in Engeland de kerken leegliepen. „Ik zag steeds meer mensen voor wie de kerk geen betekenis meer had. Ik dacht: hoe kunnen we mensen bereiken?”

Uitgangspunt voor de Engelsman was de onopgeefbaarheid van Bijbelse waarheden. „Mijn eerste theologieboek was van de Nederlandse gereformeerde dogmaticus Herman Bavinck. Zijn boeken, maar ook die van andere gereformeerde Nederlandse theologen, hebben me gestempeld.”

Op 22-jarige leeftijd ging Timmis voor het eerst aan de slag met kerkplanting. „Ik ontdekte al snel dat het een effectieve manier is om mensen te bereiken en gemeenschappen te vormen.” Hij verdiepte zijn theologische kennis, wat leidde tot een visie op kerkplanting waarin drie elementen centraal staan: missie, kerk en Christus.

Wie als kerkplanter actief wil zijn, moet zijn leven dan ook leggen naast deze punten, aldus Timmis. „De drie punten vormen geen stappenplan, maar moeten een rode draad vormen in het leven van zo iemand.”

Bij het Porterbrook Network, dat onder meer kerkplanters opleidt en waarbij Timmis betrokken is, moeten kandidaat-kerkplanters een stevige toelatingsprocedure doorlopen. „Iedereen krijgt een lijst met tachtig vragen rond de drie punten. Nadat die zijn ingevuld, volgt een toelatingsgesprek. Dat kan wel twee tot drie uur duren.”

Reden voor de uitvoerige procedure is volgens Timmis dat veel mensen wel menen geroepen te zijn tot evangelist, maar dat die roeping soms is gebaseerd op niet meer dan wat indrukken. „Met enthousiasme red je het niet. Ik ben nu ruim dertig jaar actief in het wereldje van kerkplanters en ben bevreesd voor de toekomst. Menigeen doet wat goed is in eigen oog. Een hoog percentage nieuw geplante gemeenten gaat na enkele jaren weer ten onder.”

Met selectie van kandidaten voor de opleiding tot kerkplanter is niets mis, meent Timmis. „Als het echt je verlangen is om kerkplanter te worden en je wilt de Heere volgen, dan zul je er ook niet op tegen zijn dat anderen je roeping toetsen op herkenningspunten. Dat zien we ook in het Nieuwe Testament. Paulus koos Timotheüs om met hem op te trekken, omdat anderen goed van hem spraken.”

Het profiel van een kerkplanter is dat van iemand die gevormd is door de Geest van God, aldus Timmis. „Je moet de geestelijke strekking van de Bijbel hebben leren begrijpen. God gebruikt het Woord om ons hart te vormen en te leren naar Zijn wil te handelen. Kerkplanter zijn is een uitdaging waarbij praktische theologische vaardigheden en inzichten maximaal worden beproefd.”

Niet alleen een zorgvuldige selectie van kerkplanters is belangrijk. De Engelsman acht selectie van de juiste plaats om aan de slag te gaan, ook van groot belang. „Ik noem deze gebieden ”Gospel Priority Area’s”, gebieden waar de kerk en de Bijbel afwezig zijn. Mijn organisatie, Acts 29 (de benaming is een variant op het Bijbelboek Handelingen, dat eindigt bij hoofdstuk 28, AJR), roept kerken ertoe op om naar dergelijke plaatsen kerkplanters te sturen.”

Het ideaal van Timmis is dat op dergelijke locaties Gospel Priority Centers ontstaan, waar Bijbelgetrouwe prediking een plaats krijgt. „Gevestigde kerken doen er wat dat betreft goed aan om strategisch te denken. Werk samen met anderen of coördineer het werk zo dat je niet in elkaars vaarwater zit. In deze seculiere samenleving planten we niet een kerk van ons kleurtje, maar moet het doel zijn een centrum te openen van waaruit Gods Naam wordt uitgedragen. Het gaat erom de mensen te tonen Wie Jezus is en wat Hij doet.”