„En vele lichamen der heiligen die ontslapen waren, werden opgewekt.”

Het zijn dus heiligen en geen goddelozen, omdat de gelovigen (hoewel de goddelozen ook wel zullen opstaan) alleen als gevolg van de opstanding van Jezus en uit kracht van Hem Die hun Hoofd is, zullen opstaan. Het zijn vele en niet alle heiligen, omdat de tijd nu nog niet rijp was dat het gehele lichaam der gelovigen tot hun Hoofd zou vergaderd worden, hoewel de kracht van Jezus’ dood voor allen wel even dichtbij was. Deze opwekking was een voorspel van hetgeen hun allen te wachten stond. Dus werden er dan velen opgewekt.

Dit was weer een wonderwerk, dat onmiddellijk voortkwam van het almachtige bevel van de Allerhoogste. De aardbeving doet hen niet oprijzen, maar alleen het bevel van God.

Nu is er het verschil of deze opwekking geschied is terstond met de dood van Jezus, of pas na Zijn opstanding op de derde dag. Verscheidene redenen worden voor beide meningen aangevoerd. Wij menen dat men het niet zeker kan bepalen en dat het ook van weinig belang is. De eerste uitleg schijnt in verband van de tekst het aannemelijkst. Het is ons genoeg dat zij opgewekt zijn. Tot verzekering daarvan zijn zij uit de graven uitgegaan en na Zijn opstanding kwamen zij in de heilige stad en zijn zij aan velen verschenen.

Abraham Hellenbroek, predikant te Rotterdam (”Kruistriomf van Vorst Messias”, 1745)