Bellen met het toestel in de hand en telefoneren via de carkit gaat gepaard met vergelijkbare negatieve effecten op de rijtaak, zoals een toegenomen reactietijd en een vernauwing van het gezichtsveld.

Dat concludeert de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) in een maandag gepubliceerde meta-analyse; een inventarisatie van meer dan negentig wetenschappelijke publicaties, zoals simulatorstudies, laboratoriumstudies en veldexperimenten. Naar schatting ongeveer een derde van de automobilisten telefoneert wel eens handsfree onder het rijden. Een even groot deel belt wel eens met het toestel in de hand. Hoewel de rijprestaties door het bellen aanzienlijk verslechteren, is het nog onduidelijk of chauffeurs door te bellen een hoger risico lopen om bij een verkeersongeval betrokken te raken. Sommige onderzoekers becijferen dat bellen de kans op een aanrijding vier keer zo groot maakt. Aan deze studies kleven echter 
onderzoeksmethodologische bezwaren, waarschuwt de SWOV.

Andere onderzoeken wijzen niet op een verhoogd risico. Een verklaring daarvoor zou kunnen zijn dat bellers wachten met bellen tot ze op een rustige, rechte weg met weinig verkeer rijden. „Het is verder ook aannemelijk dat andere verkeersdeelnemers compenseren voor verminderde rijprestaties van afgeleide verkeersdeelnemers, bijvoorbeeld als ze merken dat een voorligger aan het bellen is”, aldus de SWOV.

Nederland kent sinds 2002 een wettelijk verbod op telefoneren door automobilisten met de telefoon in de hand. Oud-minister Eurlings startte in augustus 2010, kort voordat hij afzwaaide, een veiligheidscampagne waarin onder meer werd gewaarschuwd voor de gevolgen van handsfree bellen, maar zag af van een verbod daarop. Belangrijk argument daarbij was dat zo’n verbod lastig te handhaven is. „Een bestuurder die lijkt te praten, zou ook met de radio mee kunnen zingen”, aldus Eurlings destijds.

In diverse Europese landen, zoals Roemenië en Slowakije, is het handsfree bellen onder het autorijden verboden.