Een leraar kan gedrongen worden en wordt soms ook gedrongen om aan God rekenschap te geven over de vrucht van zijn bediening en te klagen over het ongeloof en de onvruchtbaarheid. Zo klaagt Jesaja in onze tekst: „Wie heeft onze prediking geloofd?” Het is echter een droeve zaak wanneer een leraar gedrongen wordt om tot God te klagen over het ongeloof van diegenen waaronder hij arbeidt. Als hij moet uitroepen: het zijn er maar zo weinig die de tijding die ik hen in Uw naam breng, geloven willen. Christus sprak een wee uit over Jeruzalem als Hij over de onvruchtbaarheid klaagt en dat de prediking van het Evangelie, noch de Wet geen genadige kracht deed op de zielen van Jeruzalems inwoners. Dit wee was een zwaarder wee dan dat Hij sprak over de Farizeeën. Het is een droeve klacht, ook in onze dagen, dat velen de rechte prediking verwerpen en zeggen: „Spreekt tot ons zachte dingen.”

Jacobus Durham, predikant te Glasgow (Christus gekruyst, 1752)