Davids kroon en scepter konden hem geen verzachting brengen. Zijn bed was in een tranenbed veranderd. Hij vreesde aan de dood te zullen worden overgegeven. En hoewel hij machtig was, evenals anderen, als een Mozes om de zee te gebieden, of dat zij de zon kunnen doen stilstaan als Jozua, of de hele wereld doen beven als Nebukadnezar, nochtans zouden ze eindelijk hun zwakheid moeten ondervinden, wanneer zij de vrucht van de zonden moeten proeven. Want dan kan de schranderheid van een Achitofel, noch de sterkte van Simson, noch de hoogheid van Salomo hen redden, omdat zij mensen en dus ook zondaars zijn geweest.De koningen zijn wel de machtigste onder de mensen. Toch zijn zij mensen, en dus ook zondaren. Hoe meer zoete lust zij hebben genoten in de zonde, des te meer bitterheid moeten zij ook ondervinden. Alles wat hoog verheven is in de wereld zal zich moeten neerbuigen, omdat alleen de Heere verheven is. De mens zal in het stof onder de aarde en stenen gelegd worden, opdat de wereld erkenne dat God alleen hoog en boven alle goden is. Zo moeten ook de minderen bedenken niet op prinsen te betrouwen, want die zijn ook mensen. Dat zien we hier bij David.

Doch God alleen is altijd getrouw en Hij houdt Zijn woord eeuwig.

Joh. Lod. Langhans, hofprediker in de Pfalz (Davids boetvaardigheid, 1725)