De predikant van de gereformeerde kerk (vrijgem.) te Waddinxveen sprak zaterdag in Veenendaal op een studiedag over echtscheiding. De bijeenkomst, onder het motto ”Scherven, geen geluk”, was georganiseerd door de stichting Psycho Pastorale Toerusting (PPT). De PPT rust gemeenteleden uit reformatorische kerken en evangelische gemeenten toe op het gebied van psycho-pastorale begeleiding. De bijeenkomst trok meer dan tweehonderd deelnemers.

Het huwelijk is een geheimenis en een scheiding is dat ook, stelt ds. Brink. Hij vindt het te plat om te stellen dat bij een scheiding beide partijen wel schuld zullen hebben, maar: „schuldloos gescheiden zijn is onmogelijk. Zelfs bij overspel mogen we niet lichtzinnig met de vinger wijzen. Wie weet hoe de situatie zich ontwikkeld heeft en hoe de vrouw de man geterroriseerd heeft voor hij vreemd ging?”

Ds. Brink zei dat een op de drie huwelijken in ons land stranden. Elk jaar lopen er 35.000 huwelijken op de klippen. Het percentage christenen dat scheidt, ligt 30 procent lager dan het landelijk gemiddelde, maar er is sprake van een inhaalslag. De predikant zei dat Jezus de norm dat man en vrouw niet mogen scheiden, hoog gehouden heeft en wilde die norm niet bijstellen. „Mensen moeten alles doen om hun huwelijk te redden. Maar wat doe je als de relatie gebroken is?”

Hij vroeg zich af of er dan nog wat te redden is. „Heel veel”, antwoordde de predikant, die in de eerste plaats wees op de mogelijke bijdrage van de christelijke gemeente. „De gemeente moet veiligheid bieden, ook aan hen die gescheiden zijn, maar vaak roddelt en stigmatiseert men en gaat men de gescheidenen uit de weg, zodat ze eenzaam worden. Alle lichaamsdelen horen bij de kerk, zegt Paulus, ook de schaamdelen. Kerkleden zijn geneigd hen af te stoten, maar mensen die moeite veroorzaken, behoren juist grotere zorg en eer te ontvangen. Deze leden zorgen er immers voor dat de bloedsomloop van liefde in het lichaam van de kerk blijft stromen.”

Ds. Brink adviseerde gemeenteleden op een gewone manier met gescheidenen om te gaan en niet speciaal over hun huwelijk te praten.

Ambtsdragers moeten niet oordelen en niet veroordelen, aldus ds. Brink. Hun taak is het om de mensen bij God en bij elkaar te brengen. „Als je partij kiest, maak je jezelf onmogelijk.” Hij adviseert de partners afzonderlijk te begeleiden en niet tussen de partijen in te komen. Wat het afhouden van het Avondmaal betreft, raadt hij de terughoudendheid aan. Zomaar, zonder gesprek, een brief sturen met het verzoek om niet deel te nemen aan het Avondmaal, acht hij onjuist. „De houding van de zondaar is beslissend, niet de zonde die hij of zij begaan heeft, want dan zou niemand kunnen aangaan.”

Een scheiding kan geestelijke winst opleveren, aldus de pastor. „Mensen gaan door een scheiding van God vandaan, óf ze komen dichter naar Hem toe. God praat het kwaad niet goed, maar Hij kan het gebruiken ten goede. Mensen kunnen in hun kwetsbaarheid erkennen dat ze verkeerd gehandeld hebben, dat ze gered moeten worden. Zo kan de scheiding het herstel van de relatie met God betekenen.”

Ds. Brink vraagt speciale aandacht voor pastoraat aan kinderen van gescheiden ouders. „Kinderen in gebroken situaties aan hun lot overlaten is een onmogelijke mogelijkheid.” Hij raadt aan vooral te letten op die kinderen van wie het lijkt dat ze het wel redden.

Ds. Sjoerd van de Velde, bestuurslid van de PPT, leidde een Bijbelstudie, waarin hij onder meer wees op Jezus die sprak met de Samaritaanse vrouw en haar terugplaatste in de gemeenschap. Hij zei dat het bij een scheiding gaat om mensen die ”ommanteling” nodig hebben. „De Heere wil ons omarmen met zijn liefde, wie we ook zijn. De gemeente heeft een taak in het omarmen van de ander.”