Voor wie is het boekje geschreven?

Ds. De Graaff: „Ik heb in het verleden al meer boekjes geschreven over de islam, die vooral gericht waren op christelijke lezers. Dit boekje is ook bestemd voor moslims. Het doel is goede informatie te geven over de islamitische ethiek. In de toekomst wil ik nog een boekje schrijven over het gebed en de rol van de mystiek daarin.”

Wat is de kern?

„Die is tweeledig. Enerzijds wil ik de overeenkomsten schetsen tussen de Tien Geboden en de twaalf geboden voor moslims. Anderzijds wil ik ook de verschillen respectvol duidelijk maken.”

Hoe wordt ”De weg naar de bron” onder moslims ontvangen?

„De moslims die het hebben gelezen, reageren vrij zakelijk. Hoewel de standpunten van moslims correct zijn weergegeven, zijn ze het inhoudelijk niet met de christelijke dogma’s eens.”

Onderscheiden moslims uw onderliggende boodschap, namelijk een oproep om te geloven in Jezus Christus als enige Zaligmaker?

„Ja, die onderliggende boodschap onderscheiden ze zeker. Ze merken dat Christus centraal staat in mijn boek. Maar het idee dat christenen alleen door genade verlost kunnen worden, leidt volgens moslims tot zorgeloze mensen. Een moslim moet eerst zelf aan de voorwaarden voldoen, voordat hij genade krijgt. Daarom wordt het leven van een moslim gekenmerkt door onzekerheid. Je weet nooit of je voldoende goed hebt gedaan in het leven. God is als het ware de boekhouder en moslims kunnen die boekhouding niet inzien.”

Staat de islam dichter bij het christendom dan we denken of er verder van af dan we wisten?

„In mijn eerste kennismaking met de islam had ik het gevoel dat die religie dichterbij stond dan ik tot dan toe dacht. Maar door mijn verdere studie kwam ik er steeds meer achter dat de kloof tussen de islam en het christendom zeer groot is. Toch is mijn geloof door het contact met moslims enorm verdiept. Soms worden islam, jodendom en christendom gelijkgesteld onder de noemer ”volk van een boek”. Maar wij zijn niet een volk van een boek, maar een volk van een Persoon, Jezus Christus.”

Wat kunnen wat u betreft christenen van de islam leren en andersom?

„Ik verbaas me erover dat moslims jaren achtereen dezelfde gebeden bidden. Christenen zijn al heel snel toe aan vernieuwing. Moslims hebben, denk ik, een beter besef van de heiligheid van God. Daar kunnen we van leren. Moslims kunnen van christenen leren over de liefde van God. Ze zijn bijvoorbeeld gechoqueerd door de verhouding tussen God en mens die in de gelijkenis van de verloren zoon naar voren komt.”

Zijn de verschillen onoverbrugbaar?

„Ja, de verschillen zijn te groot in die zin dat er geen compromissen gesloten kunnen worden. Er bestaat een enorme kloof tussen christendom en islam.”

Waaruit bestaan de grootste wederzijdse misverstanden of karikaturen?

„Ten eerste bestaat onder moslims de gedachte dat leven uit genade tot een losbandig leven leidt. Ten tweede heeft de status van Jezus als Zoon van God voor moslims een seksuele connotatie. Ze denken dat christenen geloven dat God bij Maria een kind heeft verwekt. Onder christenen bestaat het idee dat moslims de zaligheid geheel moeten verdienen. Dat is niet waar. Ook moslims kennen genade, maar moeten de toegang daartoe wel verdienen. Daarnaast wordt gedrag van bepaalde moslims gegeneraliseerd. Sommige christenen denken dat iedere moslim zijn vrouw slaat en bedriegt.”

Hoe zal volgens u de verhouding tussen christendom en islam zich in de toekomst ontwikkelen?

„Ik weet het niet.”