De predikant van de gereformeerde gemeente te Amersfoort sprak dinsdag in Tilburg voor het CSFR-dispuut Emèt Qenee. Voor een veertigtal studenten ging hij in op toekomstverwachting en vreemdelingschap.

Bij het christelijke leven hoort vreemdelingschap, aldus ds. Visscher. In zijn lezing verwees hij herhaaldelijk naar het leven van Abraham, zoals dat in Hebreeën 11 getekend wordt. Vreemdelingschap betekent pelgrim-zijn, aldus ds. Visscher. „Christenen leven als in de woestijn. Ze blijven er niet wonen, maar trekken erdoor. Hun bestemming is de hemel.”

De predikant noemde Calvijn, die sprak over zelfverloochening, kruisdragen, verachting van aardse goederen en het verlangen naar hemelse goederen. „We maken geen vorderingen op de school van Christus als we niet met blijdschap uitzien naar de dag van onze dood en opstanding”, zo citeerde hij de kerkhervormer. Ds. Visscher: „Christenen mogen de wereld wel gebruiken, maar als dat genieten wordt, als de eeuwige dingen niet meer wegen, moeten we onszelf onder handen nemen. Aardse goederen zijn er om te gebruiken, niet om van te genieten.”

Deze opmerking leidde na de pauze tot de vraag in hoeverre genieten geoorloofd is. Ds. Visscher erkende dat de Bijbel spreekt over genieten, bijvoorbeeld over het genieten van de vrouw die je liefhebt en van de gaven van God. „We mogen genieten van de dingen die God geeft, van een mooie wandeling tijdens de vakantie, van een spelletje met de kinderen en van het huwelijk. Je kunt ook genieten van een goed boek.”

De predikant legde uit dat zijn kritiek gericht was op de genotscultuur van deze tijd. „Christenen moeten die cultuur onder kritiek stellen en er niet aan meedoen, want die past niet bij een Bijbelse levenswandel. Het gaat er in onze maatschappij om om uit de wereld te halen wat erin zit.” Hij noemde concreet het streven naar promotie, een hoog inkomen, een dure auto en luxevakanties. Ook het nemen van een zo hoog mogelijke hypotheek stelde hij onder kritiek.

Wat houdt vreemdelingschap concreet in? vroeg een student. Ds. Visscher zei dat het iets anders is dan vreemd doen en niet meedoen aan gewone dingen. Christenen moeten, als goede rentmeesters, juist hun plaats op aarde innemen. Het is goed om andersdenkenden te ontmoeten, met anderen gedachten uit te wisselen en het goede voor de omgeving te zoeken. Met God kun je immers overal zijn.

Christenen zijn echter anders als het gaat om hun visie op het leven, zei ds. Visscher, die hierbij onder meer seksualiteit, relaties, inkomensverwerving, dagelijkse levensinvulling en de zondags­besteding noemde. Hij vroeg de studenten matigheid te betrachten in de omgang met geld en goed en te overwegen wat echt nodig is, bijvoorbeeld als het gaat om toepassingen op de computer. De predikant ging dieper in op de welvaart die Nederland kent. Hij vindt niet dat er sprake is van een crisis. „De laatste crisis was in 1953, toen er veel mensen verdronken zijn. In de economie kennen we op- en neergang. Dat is niet vreemd. De crisis is goed op te lossen, als we de moed hebben om te zeggen dat we het met iets minder moeten doen.”

Asielzoekers in de kerk hebben zijn ogen geopend voor andere waarden. „Wij nemen een tabletje als we hoofdpijn hebben, zij gaan bidden. Sommigen van hen vasten een dag in de maand om zich aan God te wijden, of ze doen een gelofte. Vasten en het doen van geloften zijn Bijbelse begrippen die wij vergeten zijn.”