Op de Melickerheide is één van de eerste voorbeeldgebieden opgestart. Dieren die in het verkeer de dood vinden, worden hier in de natuur neergelegd. Zo is er een aangereden reebok op de Melickerheide neergelegd voor aaseters. Een YouTube-filmpje laat zien wat er allemaal op af komt.

De eerste drie dagen doet een buizerd zich te goed, waarna een das en een ree een kijkje komen nemen. Op 23 februari ontdekt een vos de reebok en eet meerdere keren van het karkas. De nacht daarop ontdekken vier wilde zwijnen het karkas en verorberen het in een uur tijd. Een vos en een bunzing zoeken achteraf naar restjes.

Dode dieren hebben een slecht imago. Ze worden geassocieerd met stank en besmettelijke ziekten. Dat laatste geldt ook voor de opruimers van dode dieren: de aaseters. Terwijl juist deze dieren uiterst nuttig werk doen en ingenieus samenwerken. Bovendien betreft het vaak zeer spectaculaire soorten, zoals raaf, zeearend, zwarte wouw en diverse soorten gieren.

In de natuur zijn kleine kadavers meestal al opgegeten en weggewerkt, voordat wij ze überhaupt hebben opgemerkt. Je ziet ze zelden. De onzichtbaarheid van grote kadavers heeft een andere achtergrond. Veel edelherten, reeën en wilde zwijnen verdwijnen uit de natuurlijke voedselketen door jacht. Ook aangereden wild wordt meestal uit de natuur verwijderd en ter destructie aangeboden. Tenslotte is er een wettelijk verbod om wildlevende paarden en runderen dood in de natuur achter te laten. Uitzonderingen zijn Veluwezoom en Oostvaardersplassen, gebieden met een bijzondere status.