Ds. L. Boot („zeg maar Lex”), predikant van de protestantse gemeente in Harderwijk, is iemand die rust om zich heen weet te scheppen. Zijn werkkamer is licht en opgeruimd. Een hoek is ingericht als meditatieruimte met een paaskaars die „het licht van Christus symboliseert”, een olielampje en een icoon van de Drie-eenheid. Op de achtergrond klinkt Taizémuziek.

Rust scheppen is een eigenschap die ds. Boot goed van pas komt bij zijn nieuwe taak. Zondag neemt hij afscheid als wijkpredikant, om zich toe te leggen op geestelijke begeleiding en coaching van predikanten en kerkelijk werkers in de Protestantse Kerk.

Een functie die geen luxe is, maar noodzaak, benadrukt ds. Boot. „Veel predikanten lopen met vragen over hun eigen spirituele identiteit, oftewel: hoe kijkt God naar mij? Van een predikant wordt in deze tijd veel gevraagd. Hij of zij moet niet alleen mooie preken houden, maar ook geestelijk leider zijn van een geloofs­gemeenschap. Gemeenteleden zijn op zoek naar authenticiteit. Ze willen proeven dat hun voorganger zelf heeft beleefd wat hij preekt. Als een predikant zich een periode geestelijk dor en droog voelt, kan dat een geweldige worste­ling meebrengen. Hij moet toch elke zondag de kansel op. Bij mij kan hij terecht met problemen. Ik ben predikant voor alle 1990 predikanten.”

In uw nieuwe functie dient u de hele breedte van de Protestantse Kerk, van vrijzinnig tot hervormd-gereformeerd. Hoe gaat u daarmee om?

„Ik zal niet aankomen met mijn eigen ervaringen en adviezen, maar ruimte scheppen voor reflectie op de weg die God met elk persoon gaat. Soms is die weg verduisterd. Door middel van gesprekken hoop ik dat een predikant weer zicht krijgt op zijn eerste liefde.”

Op uw website staat dat u rituelen, zegening en zalving toepast tijdens pastorale begeleiding. Gaat u deze ook inzetten in uw nieuwe functie?

„In mijn gemeente, de Nieuwe Kerk in Harderwijk, is zieken­zalving onderdeel van het pastoraat. Ook werk ik veel met rituelen, bijvoorbeeld het schrijven van een brief aan een over­leden persoon. Of ik dat ook in mijn nieuwe functie ga doen, hangt af van de persoon die ik begeleid.”

Wat bewoog u om te solliciteren naar de functie van predikantencoach?

„Ik was niet op zoek naar iets anders. Ik dacht dat ik de tien jaar in Harderwijk wel vol zou maken. God heeft deze deur voor mij geopend. Ik denk dat ik met mijn ervaringen in de geestelijke gezondheidszorg en in het predikantschap veel kan betekenen voor mensen.”

Tijdens uw predikantsperiode in Harderwijk besteedde u veel aandacht aan christelijke meditatie en spiritualiteit. Ook was u eindredacteur van het ”Handboek christelijke meditatie”. Wat heeft u met het thema?

„Christelijke meditatie is onderbelicht in de protestantse kerken, maar is van oudsher onderdeel van de christelijke traditie. Ze kan een mens dichter bij Christus brengen. God en Christus zijn heilig en aanwezig, maar ons koppetje is vaak verstopt door alle drukte en opgejaagde agenda’s. Door te mediteren komen we los van alle onrust en ontstaat er openheid voor wat de goede God wil laten ontdekken van Zichzelf.”

Het klinkt wat zweverig. Wat gebeurt er concreet?

„We komen samen in een rustige ruimte met gedempt licht. De groep zit in een kring met een kaars in het midden, symbool voor Christus. We beginnen met verstilling, waarbij we aandacht krijgen voor het hier en nu en openstaan voor wat zich aandient. Vervolgens lees ik een Bijbelgedeelte, bijvoorbeeld over de storm op zee, en nodig ik deelnemers uit om in het beeld te stappen en verbind ik dat met de eigen levensweg. We praten dus niet over de Bijbel, maar stappen er middenin. Ik ervaar dat Jezus aanwezig is tijdens de bijeenkomsten. Er gebeuren bijzondere dingen. Iemand die heel bang was, kwam tot geloofsvertrouwen.”

In de Bijbel staat dat het geloof uit het gehoor is, en het gehoor door het Woord Gods.

„Met het Woord Gods wordt niet alleen het verbale woord bedoeld. Het is leven, licht, scheppende energie. Het je openstellen voor God gaat dieper dan het hoofd alleen. Geloof heeft te maken met heel je lichaam en je leven. Seksua­liteit, je omgang met vrienden en je psychisch functioneren, alles hoort daarbij.”

U maakt actief gebruik van sociale media. Is dat niet tegenstrijdig met uw pleidooi voor christelijke meditatie?

„Ik zie sociale media vooral als middelen om contacten te leggen en te onderhouden. Onrustig word ik er gelukkig niet van, dat houd ik goed in de gaten.”

Wat heeft u de gemeente van Harder­wijk willen meegeven?

„Dat God gul is in het geven van Zijn heil. Daar moeten we het van hebben. Anders wordt het niks. Veel mensen hebben een te zuinig beeld van God. Maar Hij is barmhartig en bij Hem is vergeving.”

Wat is uw afscheidstekst zondag?

„Die gaat over de Samaritaanse vrouw bij de bron. Met de gemeente heb ik de afgelopen jaren veel nagedacht over het thema ”Terug naar de bron”. In de kerk gaat het zo vaak over bijzaken. We moeten terug naar God, naar Christus, naar de Geest. Dat is het hart van de kerk.”

Lex Boot

Lex Boot werd in 1962 geboren in Alphen aan den Rijn en groeide op in een christelijk gereformeerd gezin. In zijn tienerjaren werd hij beïnvloed door jeugdbewegingen als Youth for Christ en reizen naar Taizé. Dit leidde tot zijn overstap naar de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij werkte in de geestelijke gezondheidszorg. Na het voltooien van zijn studie theologie werd hij in 2000 predikant in Venray. In 2005 volgde Harderwijk. Ds. Boot is actief binnen de Charismatische Werkgemeenschap en is vicevoorzitter van Vacare, een platform voor meditatief leven in en vanuit de PKN. Ook was hij eindredacteur van het ”Handboek christelijke meditatie”.

Hij is getrouwd en heeft twee kinderen.

In kerkbreed komt iedere week een persoon aan het woord die een reflectie geeft op een opvallende gebeurtenis of ontwikkeling in het kerkelijk leven. Vandaag ds. L. Boot, die zondag afscheid neemt van de protestantse gemeente in Harderwijk en gaat werken als geestelijk begeleider van predikanten in de Protestantse Kerk.