„In de huizen waar normaal gesproken de 150 weeskinderen van het SOS–kinderdorp wonen, leven naast de vaste tien bewoners nu ook gevluchte moeders met kinderen en oudere mensen", weet M. Lankhout van SOS–Kinderdorpen in Nederland. „De bloedige burgeroorlog in Liberia gaat aan niemand voorbij, ook aan onze weeskinderen niet, maar ze snappen dat al deze mensen hulp nodig hebben, en dat voedsel, water en veiligheid nu even belangrijker zijn dan school."

Om de chaotische situatie enigzins onder controle te houden, heeft de Liberiaanse directeur van het kinderdorp speciale teams gevormd. Die zijn verantwoordelijk voor het verdelen van voedsel, water en medicijnen, maar ook voor de veiligheid. In een land waar gewapende gevechten aan de orde van de dag zijn, is dat niet gemakkelijk.

Alle vluchtelingen die aankloppen bij het kinderdorp worden gefouilleerd, tassen worden leeggehaald, iets waar de dorpsdirecteur zelf op toeziet. „Met die duizenden mensen op elkaar moet je er niet aan denken dat er wapens binnenkomen", zo verklaart Lankhout, „dan is het drama straks niet te overzien".

Ook zonder wapens in het dorp is de situatie nijpend. „Het kinderdorp is bijna door zijn voedselvoorraad heen, het voedsel in Liberia raakt op, we weten niet hoe lang ze het nog vol houden, maar er komen elke dag nieuwe vluchtelingen bij", aldus Lankhout. Het kleine ziekenhuis draait overuren om alle schotwonden, diarree en uitdrogingsgevallen te behandelen, zo’n vijfhonderd patiënten per dag. Op dit moment zijn er nog genoeg medicijnen.

Het tweede SOS–kinderdorp in Liberia, vlakbij Buchanan, vangt ook vluchtelingen op. De kans is groot dat er na afloop van de oorlog een derde dorp bij moet komen in het West–Afrikaanse land. „Om de kinderen die nu hun ouders verliezen en de kindsoldaten op te kunnen vangen", aldus Lankhout.