In het boekwerk schetst Worldwatch een somber beeld. De uitstoot van broeikasgas kooldioxide is de afgelopen tien jaar met 9 procent gestegen en 27 procent van de koraalriffen is beschadigd (dat was in 1992 10 procent). Hoewel de economie inmiddels met bijna eenderde is gegroeid, schiet het met de bestrijding van de armoede nog niet op. Bedroeg de totale ontwikkelingshulp in 1992 nog 69 miljard dollar, in 2000 was dat teruggelopen tot 53 miljard.

Op de conferentie in Rio werden afspraken gemaakt die tot een schoner milieu moesten leiden. Er zijn intussen zo’n vijfhonderd overeenkomsten op dit gebied, maar de meesten stellen niet veel voor en bovendien is er te weinig geld beschikbaar om de afspraken te controleren. Bovendien is tien jaar na Rio de kloof tussen arm en rijk in veel landen groter is geworden, aldus Worldwatch. De wereld heeft daarom behoefte aan een mondiale oorlog tegen vervuiling en armoede.

Later dit jaar worden de afspraken van Rio op een VN-conferentie in Johannesburg geëvalueerd. Volgens Worldwatch wacht de deelnemers een zware opgave. In Johannesburg zal duidelijk moeten worden of de internationale gemeenschap voortgaat op „het pad van de vernietiging, die tot armoede, vernieling van het milieu, terrorisme en oorlog leidt”, aldus de Amerikaanse organisatie.

In het voorwoord van het rapport schrijft VN-secretaris-generaal Kofi Annan dat de milieutop in Johannesburg kan en moet leiden tot de erkenning dat er een duurzame balans moet zijn tussen natuur en economie.