De voorman van de grootste protestantse kerk in Duitsland stelde in zijn rede dat het huidige staatkundige Israël voor het Joodse volk de enige plaats is waar het zelfbestuur op een „realistische wijze” kan verwezenlijken. Het is dan ook vanzelfsprekend, meent Schneider, dat christenen solidair zijn met de staat Israël en voor zijn bestaan opkomen.

De preses van de EKD waarschuwde tegelijkertijd wel voor een „religieuze verheffing” van de staat Israël. Volgens Schneider is dat „theologisch ontoelaatbaar.” Het brengt volgens hem de pogingen om vrede te bewerkstelligen tussen Israël met arabische buurlanden onnodig in gevaar.

Schneider noemde het een opgave voor de kerk om „vriendschappelijk en in diepe verbondenheid de staat Israël ter zijde te staan.” Deze vriendschap sluit overigens kritiek in, zo vervolgde de EKD-voorzitter. De kerk kan zonodig wijzen op maatschappelijk falen, onnodige discriminatie en ander politiek en maatschappelijk onrecht, aldus ds. Schneider.

De EKD-voorman waarschuwde de kerk in zijn lezing ervoor als relatieve buitenstaander de spanningen tussen Israël en haar buurlanden te willen oplossen. „Conflicten kunnen alleen worden opgelost door partijen die betrokken zijn bij het conflict. Betweterigheid van onze kant is uit den boze.”

Ds. Schneider trok in zijn lezing een parallel met het conflict tussen Abram en Lot (Gen. 13). Dit gedeelte spreekt volgens hem van een tweestatenoplossing. Dat is, zo meent de predikant, niet alleen toen maar ook nu de enige mogelijkheid die perspectief biedt op een vreedzaam samenleven tussen Joden en Palestijnen.