Dat zei algemeen secretaris drs. Klaas van der Kamp vrijdag in Utrecht tijdens de Oecumene­lezing. Hij refereerde aan het nieuwe beleidsplan van de RvK, dat in februari naar buiten komt. Het slagen daarvan hangt af van de afzonderlijke kerken.

Een belangrijke sleutel ligt bij de Rooms-Katholieke Kerk. „Al vier jaar komt de Rooms-Katholieke Kerk haar financiële verplichting aan de raad niet na. Dat kost ons als raad 50.000 euro per jaar. We kunnen daardoor verschillende ambities niet nakomen. En het versterkt de toch al aanwezig dekatholisering van de oecumene. Kerken verliezen de belangstelling in de katholieke vragen. Daarom een dringend appel juist aan de laag onder de bisschoppen­conferentie: blijf hameren op de noodzaak van rooms-katholieke investeringen in de oecumene.”

Een tweede sleutel ligt bij de Protestantse Kerk in Nederland. „Misschien is het de teleurstelling over het gebrek aan oecumenische betrokkenheid bij de Rooms-Katholieke Kerk. Misschien is het de behoefte om ergens meters te maken. In ieder geval kun je constateren dat de PKN zich onvoldoende toewendt naar de katholieke oecumene en het zoekt in de sfeer van geloofsgesprekken met evangelische christenen.”

De Raad van Kerken en de Evangelische Alliantie hebben aangeboden die geloofsgesprekken te borgen als koepelorganisaties. „Maar het lijkt erop dat de leiding van de PKN dat aanbod afwijst. Daarmee dreigt het geloofsgesprek een geïsoleerde oecumene te worden met enkele kleinere kerkelijke partners. Daarom een dringende vraag, ook aan de synode van de kerk: vraag door in uw vergaderingen als men spreekt over oecumene, want persoonlijke oecumene is iets anders dan katholieke oecumene.”

Een derde sleutel ligt bij kleinere kerken. Het is eigenlijk nog niet voorgekomen dat ze zich gemeenschappelijk binnen de raad profileerden. „De verschillen tussen bijvoorbeeld migrantenkerken en vrijzinnigen zijn groot. Maar ook vrijzinnigen onder elkaar kennen weinig afstemming. De episcopale kerken profileren zich nog het sterkst.”

De sleutel voor het succes van het beleidsplan ligt bij de kerken, namelijk in hun dienstbaar opstellen tegenover de andere kerken. „Kerken die dat missen, zijn als bomen met onvoldoende vrucht, die zich pas door de secularisatie verder laten snoeien.”