„Ook Nadeem was vanaf zijn geboorte moslim, net als zijn hele familie. Hij had een eigen winkeltje en leidde een rustig leven. Afgezien van een soort epileptische aanvallen die zijn lichaam zo nu en dan teisterden. Hierdoor was Nadeem soms een paar uur buiten bewustzijn. Nadeem: „Mijn familie probeerde me te helpen door islamitische teksten op mijn lichaam te binden, maar het hielp niets. De aanvallen bleven terugkomen.” Op een gegeven moment kreeg Nadeem een zware aanval, die wel acht uur duurde. Toen hij bijkwam, stond er een man over hem heen gebogen. Nadeem herkende hem. Het was de christelijke man die aan de overkant van de straat een winkeltje had. Nadeem vertelt: „Hij nam me mee naar een voorganger en samen hebben ze voor me gebeden. Sindsdien heb ik geen aanval meer gehad. Het was een wonder van God voor mij! Toen ben ik christen geworden.”

De familie van Nadeem was woedend toen bekend werd dat hij christen was geworden. Nadeem, die nog thuis woonde, werd door zijn familie geïsoleerd en mocht geen kerk bezoeken. Soms ging hij stiekem en dan sliep hij in zijn winkel. Als Nadeem zijn mouw opstroopt en een groot litteken op zijn arm laat zien, stromen de tranen over zijn wangen. Hij vertelt dat zijn broer hem betrapte toen hij de Bijbel las en hem daarna mishandelde. Nadeem huilt om zijn eenzaamheid en het verlies van zijn familie.”