De Israëlische luchtmacht reageerde met luchtaanvallen op doelen in de Gazastrook. Geen lukrake bombardementen, zoals Palestijnse terroristen dat graag doen: een raket afschieten, in de hoop dat-ie doel treft. En dan liefst met zo veel mogelijk burgerslachtoffers als gevolg.

Een filmpje, dinsdag vrijgegeven door het Israëlische leger, illustreerde nog eens de precisie waarmee Israël vergeldingsaanvallen uitvoert. De beelden tonen een bombardement van een wapenopslagplaats van Hamas. Het doel wordt met grote nauwkeurigheid getroffen, met slechts een lichtgewonde als gevolg.

Dat nieuws wisten ook de meeste persbureaus te melden. Zij het dat de Israëlische aanvallen meestentijds als eerste werden genoemd en de Palestijnse raketbeschietingen op zijn best in de marge aan de orde kwamen. Gemakshalve werd vergeten dat de Israëlische bombardementen nog altijd een reactie waren op eerder Palestijns geweld – en bepaald niet andersom.

Wat de persbureaus echter niet meldden, was het feit dat de bewuste wapenopslagplaats midden in een woonwijk in de toch al dichtbevolkte Gazastrook was gelegen. De kans op burgerslachtoffers is daardoor extreem hoog. Daarmee zet het Hamasbewind doelbewust het leven van zijn eigen bevolking op het spel. Maar ach, het is voor de goede zaak. En bovendien: het zet zoden aan de dijk voor een gunstig imago in de wereldopinie.

Intussen groeit de vrees dat het geweld rond de Gazastrook opnieuw in een grote confrontatie tussen Israël en Hamas zal escaleren. Het is eigenlijk oud nieuws. Sinds jaar en dag eindigen maandenlange Palestijnse raketbeschietingen op Israël in een grootscheepse Israëlische militaire operatie. Om voor de zoveelste keer orde op zaken te stellen. Het wachten is altijd weer op de volgende ronde.

Die volgende ronde blijft vooralsnog altijd een realistische optie. Want na elke veldslag met Israël slaagt Hamas er binnen de kortste keren steeds weer in zijn arsenaal oorlogstuig aan te vullen – en in de meeste gevallen ruimschoots te overtreffen. Via smokkeltunnels vanuit Egypte of bedoeïenenstammen in de Sinaïwoestijn bereikt steeds geavanceerder wapentuig de Gazastrook. En blijft het dus wachten op een nieuwe confrontatie met Israël. De recente politieke omwenteling in Egypte geeft in dat opzicht ook weinig hoop op verandering.

Maar wacht. Er is nóg een manier om Hamas in het gareel te dwingen. Zolang de Iraanse broodheren van de fundamentalistische beweging de seinen op rood houden, zal Hamas de wapens wel laten zwijgen. Dan rest Hamas nog slechts de schone taak om een paar Palestijnse splintergroeperingen onder de duim te houden die het nodig vinden om Israël met enige regelmaat te bestoken. Of de regimes in Teheran en Gaza daar onder de huidige omstandigheden trek in hebben, is nog maar de vraag.

Het zou Israël in elk geval een hoop pr-werk schelen.