Kees van Vianen van het LCJ zei dat de organisaties overwegen een derde conferentie per jaar toe te voegen aan de twee die er nu zijn. „Er is duidelijk behoefte aan bijeenkomsten die de waarde van het huwelijk beklemtonen in een tijd waarin de media hierover zo veel vuil spuiten. We merken dat steeds meer kerkenraden catechisanten attenderen op de conferentie. Tijdens de conferenties heerst er een open sfeer, waarin ook het onderwerp seksualiteit concreet aan de orde komt.”

De jeugdleider maakt zich zorgen over de toenemende pornoverslaving onder jongeren in de reformatorische gezindte. Haast dagelijks krijgt hij daarover mailtjes. „Het gaat niet alleen om jongens maar ook om meiden. We moeten er iets aan doen,” is zijn noodkreet.

Het programma van de eendaagse conferentie bood items als ”huwelijk en gezin in Bijbels licht”, ”communicatie in je relatie”, ”hoe ga je om met vruchtbaarheid?”, ”samen één?”, ”mannen onder elkaar” en ”vrouwen onder elkaar”.

Ds. W. Pieters, hersteld hervormd predikant in Garderen, trok zaterdagmorgen een aantal Bijbelse lijnen. De hersteld hervormde predikant ging in tegen de heersende moraal in ons land. „Tegenwoordig zegt men dat het huwelijk niet voor het leven is en dat mensen uit elkaar mogen gaan als ze op elkaar uitgekeken raken. Daarom vindt men een tijdelijk contract beter. Het is echter de wil van God dat het huwelijk voor het hele leven is. Zijn wil, die goed en wijs is, is het einde van alle tegenspraak.”

Hij had ook een ander argument. „Als je niet van plan bent je hele leven van die ander te houden, lukt het niet. Het echte liefhebben is er alleen maar als je dat tot het einde van je leven wilt volhouden. Als je anders begint heb je te veel zelfliefde. In het huwelijk moet je de ander gelukkig maken. Wanneer je het geluk van de ander als hoogste ziet, word je zelf ook gelukkig. Het kan toch niet zo zijn dat je nu de ander gelukkig wilt maken en morgen niet meer?”

De predikant zei dat huwelijkspartners mogen genieten van seksualiteit. „Helaas is Augustinus, die zei dat geslachtsbegeerte altijd zondig is, trendsetter geworden in de kerk. Verlangen naar geslachtsgemeenschap in het huwelijk is niet zondig en daarover mag je gerust vooraf een afspraak met elkaar maken.”

Het onderscheid tussen man en vrouw kan in de relatie tot problemen leiden, zei ds. Pieters. „Tijdens een catecheseles zei een jongeman het er niet mee eens te zijn dat een vrouw naar een man moet opkijken. Dat hoeft ook niet. De man moet, zo staat het in het huwelijksformulier, zijn vrouw onderwijzen, troosten en beschermen. Maar dat is geen eenrichtingsverkeer. Het gaat ook om het elkaar onderwijzen, troosten en beschermen. Troosten is voor alleen maar mogelijk als men elkaar luistert en elkaar begrijpt. Daar een vrouw meer open staat voor godsdienstige indrukken, maar op dat gebied ook eerder verleid wordt, heeft de man de taak haar te beschermen vanuit het Woord.”

Het onderdanig zijn, zoals het in het huwelijksformulier staat, betekent volgens ds. Pieters niet dat een vrouw niets te zeggen heeft. „De vrouw erkent de man als het hoofd van het gezin, maar ze heeft wel degelijk inbreng. Sara noemde Abraham weliswaar ”haar heer”, maar op een ander moment zei ze tegen Abraham dat hij zijn bijvrouw Hagar moest wegsturen en dat deed hij. De vrouw moet haar man zo bijstaan dat hij de beslissing neemt, maar dat zij hem steunt en zo nodig de richting aangeeft. Het is beslist geen machtsstrijd.”

Tijdens de vragenbespreking zei ds. Pieters dat de Bijbel duidelijk is over het eigenmachtig weigeren van de kinderzegen. „De Bijbel geeft daar geen ruimte voor.” Hij erkende dat het gewicht van de kinderziel zwaar kan wegen. „We mogen niet lichtvaardig verkering nemen, maar God heeft ons niet verantwoordelijk gesteld voor de geboorte van de kinderen, al gaat dat niet buiten de mensen om. Hij is de Schepper. Het besef van verantwoordelijkheid is geen reden om van de kinderzegen af te zien maar veeleer om de kinderen op de Heere te werpen”.

De Garderense predikant zei dat het hardop voorgaan in gebed door de vrouw, als de man aanwezig is, niet in strijd is met de taak van de man als priester in het gezin. „Als de vrouw regelmatig hardop bidt, geeft dat haar man de kans haar op deze manier in het hart te zien.”