De open dag werd geopend door Anne’s vriendin Jacqueline van Maarsen. „Anne was geen makkelijke vriendin”, zegt Jacqueline. Zelf was ze afstandelijk, terwijl Anne aanhankelijk was en alle aandacht opeiste. „Ze wilde heel graag beroemd worden”, herinnert Van Maarsen zich. Hoewel ze er vroeger woonde, komt Van Maarsen nu nog zelden op het Merwedeplein. „Het roept te veel vervelende herinneringen op.” Van Maarsen verloor zelf een groot deel van de familie van haar joodse vader.

De familie Frank - Otto en Edith, hun dochters Margot en Anne en oma Hollander (de moeder van Edith) – kwam in 1933 aan het Merwedeplein wonen. Oma overleed in januari 1942, het jaar waarin het gezin besloot onder te duiken in het inmiddels wereldberoemde Achterhuis aan de Prinsengracht. Kort daarvoor had Anne haar dagboek gekregen voor haar 13e verjaardag. „Ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn”, schreef ze daarin.

De woning aan het Merwedeplein wordt verhuurd aan het Nederlands Letterenfonds. Het fonds biedt er onderdak aan buitenlandse schrijvers die niet vrij kunnen werken in hun eigen land. Er is altijd veel vraag om het huis te bezichtigen. De gelegenheid deed zich zaterdag voor omdat er even geen bewoner is op het Merwedeplein 37.

De portiekwoning is in oude stijl gerenoveerd en oogt nog altijd als een woning uit de jaren ’30. De keuken heeft een granieten aanrecht. De kastjes zijn blauw geschilderd. Dit was om vliegen te verjagen, die zouden het blauw aanzien voor water. In de woning zit nog het originele bad, destijds ongekende luxe. De tegels in de badkamer kreeg woningcorporatie Ymere van omwonenden die zelf gingen renoveren. De woning heeft verder een eetkamer, een woonkamer en twee slaapkamers. Anne en Margot hadden de grootste slaapkamer, met eigen wastafel. Margot sliep er op een opklapbed. Anne op een divan.

De familie Frank werd in augustus 1944 verraden en opgepakt in het Achterhuis. Anne en Margot overleden begin 1945 in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Anne werd 15 jaar.