Dat zei oud-topambtenaar Bernard ter Haar woensdag tegen de parlementaire enquêtecommissie die de kredietcrisis onderzoekt. „Toen ik het voorlegde, waren ze niet zo enthousiast. Ze hebben het eerst laten liggen, zagen de urgentie er niet zo van in”, aldus Ter Haar, die de architect was van het plan dat in heel Europa navolging kreeg.

De lauwe reactie van DNB kwam eind september. Ter Haar denkt dat de centrale bank zich op het standpunt stelde dat overheden niet moeten participeren in de kapitaalpositie van financiële instellingen, een „algemene filosofie.” Pas na de val en nationalisatie van Fortis, begin oktober, begon DNB in te zien dat het een nuttig instrument kon zijn, aldus Ter Haar.

Daarvoor, denkt Ter Haar, vond DNB dat andere instrumenten afdoende moesten zijn om de onrust rond banken te bezweren. Zoals het veranderen van boekhoudregels of het verhogen van het depositogarantiestelsel. De vraag of DNB daarmee achter de feiten aanliep, wilde hij niet bevestigen. „Het ging toen allemaal zo snel. Ik zou dat niet gezegd willen hebben, aldus de oud-topambtenaar van Financiën.

De maatregel bestond eruit dat Nederland op 9 oktober een loket van 20 miljard euro opende waarbij banken konden aankloppen voor steun. In Europa vertrouwden banken elkaar niet meer omdat ze niet wisten hoeveel rommelhypotheken de ander op de balans had staan. Omdat er onderling niet meer werd geleend, ontstond er een tekort aan liquiditeit. Via het loket werd het kapitaal van de bank opgekrikt.

Uiteindelijk werd voor bijna 14 miljard euro gebruik gemaakt van de regeling. Zo kreeg ING 10 miljard euro, Aegon 3 miljard euro en SNS Reaal 750 miljoen euro. Een groot deel van de leningen is inmiddels, met rente, terugbetaald.