De jaarlijkse bijeenkomst van Open Doors, een organisatie die zich wereldwijd inzet voor vervolgde christenen, in Zwolle trok 5700 bezoekers in de grote hal. Daarnaast waren zo’n 1000 jeugdigen aanwezig: samen een recordaantal. Het thema van de dag was, naar aanleiding van 2 Korinthe 4:9, ”Vervolgd maar niet vergeten”.

Stefan, die werkt onder christenen in het Midden-Oosten, is niet zo positief over de Arabische lente. Er is volgens hem eerder sprake van een Arabische winter. In Tunesië, Egypte en Syrië leeft onder christenen angst voor de toekomst. Hij zei dat de verwachting is dat de moslimbroederschap in Egypte meer invloed zal krijgen.

Ook over Syrië heeft hij grote zorgen. „Bij christenen bestaat grote ongerustheid over de radicalisering van demonstranten die oproepen om van Syrië een 100 procent islamitisch land te maken.” Hij zei dat veel christenen geen toekomst in hun land zien en hij vreest een uittocht uit Syrië, net zoals dat in Irak is gebeurd. Als positief punt noemde hij dat er in deze tijd veel christelijke lectuur in gesloten landen binnengekomen is en dat christenen die tot voor kort niet meer bijeen durfden te komen, nu weer samenkomen.

Open Doors start onder de naam ”Niet langer kind, wordt vervolgd” een nieuw initiatief. Vanaf 13 november tot 1 januari 2012 loopt er een gebedsactie voor kinderen in de vervolgde kerk. De organisatie steunt kinderen van vervolgde christenen op veel manieren, onder meer door de verspreiding van kinderbijbels, het toerusten van zondagsschoolleiders en het geven van praktische hulp.

Leila sprak over het kinderhuis van Open Doors in Colombia waar ze werkt. In dat land zijn groeperingen die de wapens opgenomen hebben tegen de regering zeer actief. Nogal eens zijn christenen het slachtoffer, zoals de ouders van Sofia, die vermoord werden. Sofia, die nu in het kinderhuis is, heeft veel geleden, maar „God is in haar leven aan het werk”, zei Leila. „Ze heeft de moordenaars van haar ouders vergeven en ze wil een dansopleiding volgen en haar talent gebruiken in het Koninkrijk van God.”

Shabaz sprak over de miserabele positie van christenen in zijn geboorteland Pakistan. Hij noemde dat land een bolwerk van de islam, waar „eigenlijk geen plaats is voor christenen. 
Ze voelen zich leven in een vurige oven. In heel Pakistan is geen plek waar ze veilig kunnen wonen.” Christenen kunnen daar zo maar beschuldigd worden van godslastering. En als de rechter hen al vrijspreekt lopen ze de kans door extremisten gedood te worden, aldus Shabaz, die eraan toevoegde dat ook mensen die christenen willen beschermen de kans lopen het leven te verliezen.

De Noord-Koreaan Timothy vertelde geëmotioneerd over zijn verblijf in diverse gevangenissen, zijn vlucht naar het buitenland en zijn kennismaking met het christelijk geloof.

Ds. Ron van der Spoel, adjunct-directeur kerken en theologie van Open Doors, stelde dat vervolgde christenen geen stoere mensen zijn. „Het zijn gelovigen zoals u en ik, met angst, verdriet en twijfel. Ze hoeven ook niet stoer te zijn. Geloven is niet stoer. God vraagt geen stoer geloof van ons. Er is maar één inhoud: Jezus Christus de Gekruisigde.”

De 83-jarige stichter van Open Doors, Anne van der Bijl, kwam in een interview aan het woord. Hij vroeg om getrouwheid en volharding in het meeleven met vervolgde christenen. „Ze moeten deel van ons leven worden. Jezus vroeg Zijn discipelen een uur met Hem te waken. In de mate waarin we trouw zijn worden we gesterkt in geloof en volharding. Of kunnen we alleen waken op georganiseerde gebedssamenkomsten?” Hij gaat naar Pakistan om christenen te bemoedigen.

Tijdens de bijeenkomst vond de presentatie plaats van ”Vervolgd maar niet vergeten”, een dagboek voor jong en oud met een daaraan gekoppelde website. Verder kwam het derde deel in een serie kinderboeken over de vervolgde kerk uit: ”Verborgen schat”, geschreven door André Heijboer.