Net voor het middaguur van dinsdag kwam er witte rook uit de CDA-fractiekamer. De gehele fractie vindt dat Mauro in Nederland moet blijven om hier zijn studievisum aan te vragen en de uitslag van zijn verzoek af te wachten. Ook de dissidente Kamerleden Koppejan en Ferriër kunnen zich daarin vinden. Ze protesteerden vorige week heftig tegen een dreigende uitzetting. De afgelopen dagen was er zware druk vanuit de politieke top van de partij om de eenheid te herstellen.

Dinsdagmiddag kreeg de fractie geen enkele steun voor haar standpunt in de Tweede Kamer. VVD en PVV voelden sowieso niets voor een handreiking. GroenLinks en D66 hadden het CDA de helpende hand kunnen uitsteken, maar deden dat niet. Vorige week dienden de GroenLinkser Dibi en zijn D66-collega Schouw een motie in om Mauro de gelegenheid te geven om een eventuele aanvraag van een studievisum in ons land af te wachten.

Het CDA zou voor die motie stemmen, zo werd tijdens de fractievergadering besloten. Maar de indieners van de motie wilden het CDA extra onder druk zetten om voor een definitieve verblijfsvergunning te stemmen. Dat deden ze door hun motie waarin werd gevraagd om Mauro de gelegenheid te geven de aanvraag van zijn studievisum in ons land af te wachten, terug te trekken. Daardoor hadden de christendemocraten geen gelegenheid om hun standpunt in hun stemgedrag tot uitdrukking te brengen. CDA-woordvoerder Knops kon alleen een verklaring afleggen met daarin de mededeling dat de fractie voor de motie van Dibi en Schouw gestemd zou hebben. De oppositie gunde het CDA niet om het nieuwe eensgezinde fractiestandpunt te verzilveren. Dat is een politiek pesterijtje.

Het CDA liet zich door de actie van de oppositie niet van de wijs brengen en stemde toch unaniem tegen de motie die vroeg om een definitieve verblijfsvergunning voor Mauro. Omdat ook de SGP tegen stemde, werd deze Kameruitspraak met 78 tegen en 72 voor verworpen. Ook een motie van PvdA en ChristenUnie voor een algemene regeling voor asielzoekers die in vergelijkbare omstandigheden verkeren als Mauro, werd met dezelfde stemverhouding verworpen.

De gang van zaken heeft voor het CDA –zacht gezegd– iets onbevredigends. Maar dat hebben de christendemocraten deels aan zichzelf te wijten. Het had van strategisch inzicht getuigd als de christendemocraten voor hun standpunt vóór de stemming een meerderheid had weten te bemachtigen. Vorige week was die er, gezien de motie die Dibi en Schouw hadden ingediend, wel.

Maar hoewel de christendemocraten hun standpunt in het politieke debat niet konden verzilveren, inhoudelijk krijgen de christendemocraten wel hun zin. Mauro kan nu de weg gaan volgen die het CDA heeft voorgesteld, namelijk een studievisum aanvragen. Naar verluidt is achter de schermen daarvoor alles al geregeld. Er is een organisatie die zijn studie wil betalen en minister Leers is bereid hem de gelegenheid te bieden om de aanvraag van het studievisum in Nederland af te wachten. De christendemocraten trekken dus inhoudelijk aan het langste eind, maar ze komen politiek wel gehavend uit de strijd. Het gedoe van de afgelopen dagen zal ze nog lang worden nagedragen.