Jeroen Langelaar trekt in de krant (RD 26-10) fel van leer tegen de gezinsbeurs Wegwijs, die de afgelopen dagen werd gehouden in Utrecht. Blijkbaar zijn reformatorische christenen in Nederland inmiddels zo sterk geëmancipeerd dat er nu stevig geageerd kan worden tegen alles wat aan ontspannende en commerciële activiteiten wordt georganiseerd in eigen kring. Overigens is niet alle kritiek correct. Zo heeft het RD niet al weken vooraf over Wegwijs geschreven, hoewel er wel geadverteerd werd.

Hoe dan ook, op zich is er niets mis met kritiek op Wegwijs. En dat mensen geen behoefte hebben om de beurs te bezoeken, is hun goed recht. Niemand wordt verplicht om een dag lang door de beurshal te zwerven, om daar inkopen te doen, zich te laten voorlichten over allerlei producten, informatie op te halen bij tal van ideële organisaties en vrienden en bekenden uit andere delen van het land te ontmoeten. Die ontmoeting is overigens een van de belangrijke onderdelen van de beurs. Al vanaf het begin was de beurs mede bedoeld als ontmoetingspunt tussen adverteerders en lezers van het RD. Wie echter liever met z’n gezin een dag een willekeurige stad bezoekt en daar inkopen doet, een hapje eet of een ijsje koopt, heeft alle vrijheid daarvoor te kiezen.

Anders wordt het als Wegwijs wordt afgeschilderd als het summum van wereldgelijkvormigheid en decadentie. Het is inderdaad een commerciële activiteit, waarvoor flink wordt geadverteerd om zo veel mogelijk bezoekers te trekken. Maar zo werkt het bij iedere winkel of bedrijf in de maatschappij.

Het is dan ook bijzonder dat de kritiek die er is op Wegwijs blijkbaar niet geldt voor mensen die iedere vrijdag de plaatselijke supermarkt bezoeken en daar hun kar volladen. En waarom mag je wel kleding­inkopen doen bij een modehuis in de stad, maar mag je diezelfde producten niet kopen op Wegwijs?

Critici van Wegwijs doen het vaak voorkomen alsof de organisatoren deze beurs verkopen als een ideëel gebeuren. Maar dat is niet het geval. Wegwijs is een commerciële beurs die alleen maar gehouden kan worden omdat er een zeker evenwicht is tussen kosten en baten. En in de slipstream van deze 
commerciële activiteiten doen ook talloze ideële organisaties op Wegwijs goede ‘zaken’. Maar het concept van Wegwijs wordt daarmee niet ideëel, en al helemaal niet religieus. Dat blijft gewoon commercieel.

Wie niet houdt van dit soort evenementen, moet de beurs vooral niet bezoeken. Maar laten we ophouden om met een zeker dedain neer te kijken op alles wat in eigen kring georganiseerd wordt. En laten we de discussie zuiver houden door geen tegenstelling op te werpen die er in wezen niet is. Want een bezoek aan Wegwijs betekent niet dat je niet als een zoutend zout in de maatschappij kunt staan.

De auteur is manager van de Erdee Beurs­organisatie.