Op de agenda stond onder meer het rapport ”Huiskerken in de woestijn als verboden oasen” van het Platform Christen Asielzoekers Iran (PCAI). Daarin stelt het PCAI dat Iraanse ex-moslims die in Nederland christen zijn geworden, in hun land van herkomst als afvalligen bestempeld worden en bij terugkeer „reëel gevaar” lopen. Dat risico moet in hun asielprocedure worden meegewogen, beval het PCAI aan.

In een reactie op het rapport schreef minister Leers vorige maand dat bij asielaanvragen „rekening wordt gehouden met de zorgelijke positie van (bekeerde) christenen in de Iraanse maatschappij.” Zo worden aan Iraanse christelijke asielzoekers minder eisen gesteld om hun behoefte aan bescherming aannemelijk te maken. „Het geringste bewijs dat vervolging dreigt, kan al leiden tot het verlenen van een verblijfsvergunning”, voegde Leers daar gisteren aan toe.

De minister zei verder dat in Iran weliswaar vervolging plaatsvindt, maar dat „niet iedere christen er altijd voor vervolging hoeft te vrezen.” Hij ziet daarom geen aanleiding zijn beleid ten aanzien van christenasielzoekers uit Iran te wijzigen.

CU-Kamerlid Voordewind, die tijdens het debat gisteren ook sprak namens de SGP, is daarin teleurgesteld. Dat geldt ook voor het PCAI. Dat wees er onlangs al op dat huiskerken in Iran onder vervolging te lijden hebben.

Verder laakte het PCAI destijds de stelling van Leers dat gelovigen die in Iran een „laag profiel” aanhouden (niet opvallen, red.) relatief veilig zijn. „Hij verwacht dat bekeerde moslims hun geloof onzichtbaar belijden”, aldus het PCAI. „De minister vindt het kennelijk acceptabel dat christenen niet op normale wijze kunnen samenkomen of op straat als zodanig herkenbaar zijn dan wel er openlijk over kunnen communiceren.”

Dat is een breuk met het staande beleid, betoogde het PCAI. Leers’ voorgangster Albayrak stelde namelijk dat christenasielzoekers na terugkeer naar Iran hun geloof van haar niet verborgen hoeven te houden.

Leers bestreed gisteren dat ze dat van hem wel moeten doen. „Maar niet elke beperking van hun godsdienstvrijheid hoeft te leiden tot een verblijfsvergunning.”

Hij beloofde in schrijnende gevallen ruimhartig tot vergunningverlening over te gaan. „Kent u die? Meld ze mij dan.”

In het debat zei Leers ook dat hij met kerken gaat bespreken hoe ze uitgeprocedeerden kunnen helpen bij hun terugkeer. Hij wil niet dat kerken –door hun noodopvang te bieden– uitgeprocedeerden het idee geven dat ze misschien kunnen blijven.